Massaal afscheid van vermoorde Franse priester
Dinsdagnamiddag werd onder grote belangstelling afscheid genomen van de Franse priester Jacques Hamel (86), die net een week geleden werd gedood in zijn kerk in Saint-Etienne-du-Rouvray. De geestelijke was er al vijftien jaar parochiepriester. Hij werd vermoord terwijl hij de eucharistie opdroeg door twee mannen van 19 die de kerk binnendrongen en de aanwezigen gijzelden.
Duizenden katholieke gelovigen, maar ook moslims, stroomden al vanaf de middag toe aan de kathedraal van Rouen voor de uitvaart, die pas om twee uur ’s middags begon. De kathedraal telt slechts 1.700 zitplaatsen. Daarom werden rondom grote schermen opgesteld.
De dienst zelf werd geleid door aartsbisschop Dominique Lebrun van Rouen, bijgestaan door de voorzitter van de Franse bisschoppen Jacques Pontier en Jean-Charles Décubes, de emeritus aartsbisschop van Rouen. Na de uitvaart werd Jacques Hamel op een onbekende locatie in besloten familiekring bijgezet.
Weigering om met pensioen te gaan
Bekenden van priester Hamel omschrijven de geestelijke als discreet, rustig en vol goede wil. Niemand in het stadje begrijpt waarom net hij en zijn kerkje werden geviseerd.
Jacques Hamel werd in 1930 in Darnétal, in Haute-Normandie nabij Rouen, geboren. In 1958 werd hij tot priester gewijd. In 2008 vierde hij hier in dit kerkje nog zijn gouden priesterjubileum. Op zijn 75ste weigerde hij met pensioen te gaan - een goede herder laat zijn schapen niet in de steek. Hamel bleef het evangelie verkondigen en de sacramenten bedienen. Al die tijd bleef hij wonen in een oude pastorie naast de kerk. Doorheen de jaren bouwde hij ook een goede band op met de plaatselijke moslimgemeenschap, al was hij niet rechtstreeks betrokken bij de dialoog tussen christenen en moslims.
Oog in oog met terroristen
De zusters Huguette Péron (80), Hélène Decaux (83) en Danielle Delafosse (70) van de congregatie van de zusters van Sint-Vincentius a Paulo, een zustercongregatie die zich in een achtergestelde wijk inzet voor de armsten, zijn nog niet bekomen van de tragische gebeurtenissen van een week geleden. Zij waren vandaag de stille aanwezigen tijdens de uitvaart.
Toch zegt zuster Danielle dat zij weigert de daders te haten. Zij getuigt hoe een van de daders in de kerk om informatie kwam vragen, toen de kerkdienst nog niet gedaan was.
Met zijn blauwe polo dachten wij dat het een student was. Kort daarna keerde hij terug, vergezeld door een vriend, helemaal in het zwart.
Eén droeg een zwarte pet op zijn hoofd en een baard die goed verzorgd was.
Daarna ontspoorde hun bezoek in een horrorscenario. De twee jonge mannen riepen slogans. Zij dwongen de priester te knielen en stopten een camera in handen van een andere aanwezige. De priester riep tegen hen om te stoppen. Daarop kreeg hij een eerste klap.
'Ik probeer het niet te begrijpen'
Volgens de zuster hadden de twee terroristen een duidelijk plan. Vlak daarna plaatsten zij een tweede keer hun mes op de keel van de priester en sneden hem de keel over.
Bij de aankomst van de politie begonnen de twee moordenaars op de banken te bonken en de kaarsen rond het tabernakel te breken, terwijl ze Allah akbar schreeuwden. Heel even probeerden ze de vrouwen als levend schild te gebruiken, maar de moordenaars slaagden er niet in zich volledig achter hen te verbergen en werden doodgeschoten.
De zusters blijven getraumatiseerd achter. Dit waren geen echte moslims, zegt zuster Hélène. Ik weet ook niet of ze zich goed bewust waren van hun acties. Ik probeer het ook niet te begrijpen. Zuster Huguette vult aan: Net nu, nu wij een Jaar van de barmhartigheid houden.
Bron: La Vie/Le Figaro/La Croix