Mgr. Jan Van Cauwelaert ten grave gedragen

Vrijdagmorgen zat de Sint-Guibertusparochiekerk van Schilde afgeladen vol voor de begrafenisplechtigheid van mgr. Jan Van Cauwelaert. Mgr. Johan Bonny, de bisschop van Antwerpen, ging voor in de uitvaartplechtigheid. Samen met hem concelebreerden – naast scheutistenprovinciaal Jan Reynebeau en de rectoren Marcel Peeters en Emiel Van de Velde van de missiehuizen van Schilde en Zuun waar Van Cauwelaert de laatste jaren respectievelijk laatste maanden van zijn lange leven doorbracht - nog zes andere bisschoppen: de aartsbisschoppen Laurent kardinaal Monsengwo Pasinya van Kinshasa en Jozef De Kesel van Mechelen-Brussel, de bisschoppen Philippe Nkiere Kena van Inongo en Luc Van Looy van Gent, en de emeriti Jan De Bie van Vlaams-Brabant & Mechelen en Paul Van den Berghe van Antwerpen. En ook nog een tiental priesters uit Congo, want de band tussen het bisdom Inongo en zijn eerste bisschop zijn altijd intens gebleven.

Zoeken naar verbinding en verruiming

In zijn homilie bracht bisschop Bonny in herinnering hoe Jan Van Cauwelaert op het einde van de viering voor zijn honderdste verjaardag nog eens naar de microfoon gegrepen had om ons te laten meekijken in zijn hart, in zijn diepste verlangen en bezieling, in zijn roeping als missionaris, in zijn zending als bisschop, in zijn gebed als honderdjarige: 'Laten wij de Heer vragen dat hij zijn Kerk levend maakt, waar ieder aan kan meedoen.' 

Bisschop Jan Van Cauwelaert keek altijd een stap verder of vooruit. Toen ik hem de laatste jaren ontmoette, getuigde mgr. Johan Bonny, sprak hij mij over zijn overtuiging dat oosterse en westerse godsdiensten elkaar veel te bieden hebben. Al verstond ik niet altijd wat hij juist bedoelde, ik voelde waar het hem om ging: om zijn zoeken naar verbinding en verruiming, omdat Gods liefde alle mensen omvat en omdat Jezus Christus alle mensen zijn broers en zusters noemt.

Borstkruis

Mgr. Johan Bonny verwees ook naar het eenvoudige houten borstkruis met een koperen versiering van ambachtelijke Afrikaanse makelij borstkruis dat mgr. Jan Van Cauwelaert altijd droeg. De Kerk in Afrika is altijd zijn eerste liefde gebleven. Hij koesterde de goede herinneringen aan zijn werk en medewerkers in Inongo, maar hij leefde ook steeds mee met de vreugde en pijn, de hoop en kwetsuren van deze jonge kerk die hij mee had helpen stichten.

Kalotje en mijter

Merci pour tout – Diocèse d’Inongo stond op de kleurrijke panje die op het altaar gedrapeerd was. En zelfs op zijn uitvaart had bisschop Jan een humoristisch momentje voor zijn vrienden in petto. De huidige bisschop van Inongo, mgr. Philippe Nkiere Kena, was zijn paarse kalotje vergeten en nam dus maar Van Cauwelaerts kalotje van de kist. En kardinaal Laurent Monsengwo Pasinya bleek zijn mijter niet bij te hebben en leidde de absoute van zijn spirituele vader dan maar met diens mijter op het hoofd.