Nanouschka Verhamme in Tertio: zelfmoord mag geen taboe zijn
Een trieste balans: van de 44 overlijdens die in 2015 in de Belgische gevangenissen te betreuren vielen, waren maar liefst 16 het gevolg van suïcide. Sterker nog: ongeveer 1 op de 3 gevangenen geeft aan ooit overwogen te hebben zichzelf van het leven te beroven en 1op de 4 ondernam daartoe al eens een poging. Met die cijfers scoort België bijzonder slecht in vergelijking met andere Europese landen. Alleen Cyprus, Noorwegen, Portugal en Nederland kampen met een hoger zelfdodingspercentage onder de gedetineerden. Op een studiedag voor de katholieke gevangenisaalmoezeniers in de Oude Abdij van Drongen gaf Nanouschka Verhamme van het Centrum ter Preventie van Zelfdoding (CPZ) tekst en uitleg aan Tertio-medewerker Kris Somers.
De grootste uitdaging in de preventie van zelfdoding is de bewustmaking rond de problematiek. Ondanks alles rust op zelfmoord een taboe, binnen en buiten de gevangenis.
Het bespreekbaar maken van het thema en het zoeken van psychische hulp is een noodzakelijk onderdeel van een effectief preventiebeleid. Nanoushka Verhamme
De rol van de geestelijke verzorger in de gevangenis is ontzettend belangrijk omdat hij werkt in een sfeer van vertrouwelijkheid, waarin zelfmoordgedachten bespreek- en bevraagbaar worden. Dat laatste is volgens Nanoushka Verhamme letterlijk van levensbelang:
Zelfmoord mag geen taboe blijven, ook en zeker niet in een pastorale context. De ervaring leert immers dat open kunnen en mogen spreken over zelfdodingsgedachten inderdaad preventief werkt.