Nederlandse en Vlaamse minderbroeders vormen één provincie

De nieuwe minister-generaal Massimo Fusarelli van de minderbroeders franciscanen heeft gisteren maandag 16 mei 2022 om 14.15 uur op het eerste gezamenlijke Vlaams-Nederlandse kapittel het decreet voorgelezen waarmee de nieuwe, eengemaakte provincie van de Nederlandse en Vlaamse minderbroeders officieel een feit werd. Daarmee is de eenmaking van de twee provincies, die al drie jaar wordt voorbereid een feit. De algemene overste van de minderbroeders wereldwijd was voor de gelegenheid samen met generaal-definitor Albert Schmucki, speciaal naar Nederland en Vlaanderen gekomen om dit gedenkwaardige moment in te luiden. 

Lees verder onder de afbeelding.
 

Nieuw logo 

Ter gelegenheid van de eenwording is een nieuw logo ontworpen, dat op het kapittel aan de aanwezigen werd voorgesteld en in de vorm van een boekenlegger aan hen werd overhandigd. Daarin komen herkenbare elementen terug van de oude Vlaamse en Nederlandse logo’s. 

De nieuwe provincie telt 95 broeders, verdeeld over tien communiteiten, waarvan drie in Vlaanderen en zeven in Nederland. Ze draagt de naam Martelaren van Gorcum. De naam werd gekozen omdat er onder de negentien religieuzen, die in 1572 (tijdens de Tachtigjarige Oorlog) door de Watergeuzen ter dood werden gebracht, ook elf minderbroeders franciscanen uit zowel Vlaanderen als Nederland waren.

Negen jaar custodie

Sinds mei 2013 vormden de Vlaamse minderbroeders al een ‘afhankelijke custodie’ van de Nederlandse provincie. Dat wil zeggen dat ze nog redelijk zelfstandig functioneerden, maar dat taken zoals de vorming van nieuwe broeders al aan de Nederlanders werden toevertrouwd. Mee door de veroudering drongen de Vlaamse broeders daarop tijdens het vorige provinciekapittel in 2019 aan op een eenwording met de Nederlandse provincie. 

De samengang werd zowel economisch, juridisch en kerkjuridisch als ook ‘in het dagelijkse leven’ drie jaar lang grondig voorbereid. Dat proces is overigens nog niet afgelopen, want de eenwording moet nu ook in de praktijk verder groeien en versterkt worden zodat broederschappen in de twee landen, met elk een eigen cultuur, naar elkaar  kunnen toegroeien, zonder hun eigenheid verliezen. 

Bron: Ofm.