Paus zet hervorming en decentralisatie door

Paus Franciscus publiceerde gisteren dinsdag het motu proprio Assegnare alcune competenze met enkele belangrijke aanpassingen aan het kerkelijk recht, om bij te dragen tot een gezonde decentralisatie van het kerkelijke leven. Daarbij wordt een aantal uitvoerende bevoegdheden die in het verleden aan het Vaticaan waren voorbehouden, doorgeschoven naar individuele bisschoppen, bisschoppenconferenties en synodes van bisschoppen van de oosters-katholieke Kerken. Dat moet de kerkelijke dynamiek van gemeenschap en de kerkelijke nabijheid versterken, zonder afbreuk te doen aan de hiërarchische dimensie ervan. Het is vooral bedoeld om het gevoel van collegialiteit en pastorale verantwoordelijkheid te bevorderen. Paus Franciscus schrijft dat zij de universaliteit van de Kerk versterken, terwijl tegelijk de eenheid in gemeenschap met de paus behouden blijft.  

Dankzij het nieuwe motu proprio krijgen plaatselijke Kerken een grotere bevoegdheid in het beheer van seminaries, de vorming van priesters, het schrijven van catechismussen en op andere gebieden waarvoor niet langer de goedkeuring (approbatio) van het Vaticaan vereist is en een eenvoudigere bevestiging (confirmatio) zal volstaan. Dat vereist ook enkele aanpassingen van de wetboeken van kerkelijk recht van de Latijnse Kerk en de oosterse Kerken. 

Pastorale efficiëntie

De paus legt in zijn motu proprio uit dat de veranderingen de gedeelde en pluralistische universaliteit van de Kerk weerspiegelen, die ruimte laat voor verschillen zonder te proberen alles uniform te maken. Tegelijkertijd waarborgt het ambt van de bisschop van Rome de eenheid te midden van de verscheidenheid. De wijzigingen in het kerkelijk recht zijn dan ook bedoeld om de plaatselijke kerkelijke autoriteiten te helpen sneller en doeltreffender te reageren op pastorale kwesties, juist doordat zij dicht bij de mensen en de omstandigheden staan.

Tot de specifieke gebieden waarop de wijzigingen betrekking hebben, behoren onder meer de oprichting van interdiocesane seminaries, het door bisschoppelijke conferenties opgestelde plan voor priesteropleiding, de aanstelling van gewijde maagden, de publicatie van regionale catechisaties en de vermindering van de verplichting tot het opdragen van missen in verband met legaten of schenkingen.

Bron: Vaticannews.va