Priester in Aleppo: ‘De wereld is ons vergeten’

Volgens de franciscaan Bahjat Karakash, de parochiepriester van de Sint-Franciscusparochie in Aleppo, is de wereld Syrië vergeten, terwijl de bevolking er blijft gebukt gaan onder honger en armoede. ‘Net zoals bij de parabel van de Barmhartige Samaritaan kijkt de wereld letterlijk de andere richting uit en wordt de bedelaar arm en ziek op straat achtergelaten.’

De minderbroeder verwijst niet enkel naar de ravage door de burgeroorlog, maar ook naar de aardbeving die het land in februari heeft getroffen.

De parochiepriester beschrijft de dagelijkse realiteit van zijn parochianen in Aleppo: ‘Er heerst armoede, honger en vooral wanhoop.

Er is geen politieke oplossing in het verschiet.

De salarissen bedragen nauwelijks 15 of 20 dollar per maand, maar velen hebben geen inkomen omdat ze hun baan zijn kwijtgeraakt. Ze zijn gedwongen om alles wat ze in huis hebben te verkopen om te overleven: de koelkast, de wasmachine, de stoelen.’ 

Investeren in onderwijs

De beste remedie is volgens hem een politieke oplossing, omdat daarmee de hoop wordt hersteld. Hij heeft veel lof voor de religieuzen en hulpverleners van buitenlandse niet-gouvernementele organisaties die vrijwel als enige buitenlanders zijn gebleven. De minderbroeders van Aleppo vangen volgens de franciscaan dagelijks 1.300 mensen op in hun gaarkeuken, zowel christenen als moslims. ‘Kort na de aardbeving zaten er zelfs 6.000 mensen aan tafel.’

Hij benadrukt nog dat het essentieel is om te investeren in de toekomst van het land. Dat moet vooral gebeuren door de ondersteuning van het onderwijs. Dat is tevens de beste manier om kinderarbeid en de uitbuiting van kinderen door criminele organisaties aan te pakken.

‘Syrische christenen vormen nauwelijks nog 2% van de bevolking. Maar het land heeft nog steeds een rijkdom aan christelijke en religieuze waarden. Dat kan helpen om het land later opnieuw op te bouwen.

De Syrische christenen zijn een brug tussen oost en west.

Ze leveren een belangrijke bijdrage aan vrede, dialoog en onderwijs. Als zij verdwijnen dreigt dat de hele samenleving te treffen.’ 

Bron: Vaticannews.va