Sant’Egidio viert 54 jaar universele broederschap en vriendschap

Op zondagnamiddag 1 mei 2022 ging kardinaal Jozef De Kesel, aartsbisschop van Mechelen-Brussel, in concelebratie met bisschop Johan Bonny van Antwerpen en bisschop Jean-Pierre Delville van Luik, voor in een feestelijke dankviering in de Onze-Lieve-Vrouwkathedraal van Antwerpen, ter gelegenheid van de 54ste verjaardag van Sant’Egidio. Onder de aanwezigen ook metropoliet Athenagoras van het oecumenisch patriarchaat van Constantinopel, vertegenwoordigers van de andere christelijke kerken en schepen Els van Doesburg, maar net zo goed Oekraïners met hun gastgezinnen. Momenteel geeft de Sint-Egidiusgemeenschap in ons land hulp en ondersteuning voor de opvang en integratie van meer dan 150 Oekraïners.

Kardinaal De Kesel bracht in zijn homilie uitdrukkelijk hulde aan de inzet van Sant’Egidio voor de kansarmen en zwakken in de samenleving, met eerbied voor elke overtuiging en zonder opdringerigheid. Door het gebed en door de vriendschap met de armen, in het bijzonder ook met de vluchtelingen uit Oekraïne, Syrië, Afrika of elders die op de vlucht zijn voor armoede, oorlog en geweld. Ze doen het in navolging van Jezus, de universele broeder van de mensen. 

De kardinaal verwees ook naar het voorbeeld van de universele broederCharles de Foucauld, die over veertien dagen heilig wordt verklaard en jarenlang onder de Toearegs leefde in Noord-Afrika. Een leven van gebed en diepe genegenheid en vriendschap met de armen, allemaal moslims. Het is die universele broederschap en die vriendschap die ook Sant’Egidio drijft en bezielt, al 54 jaar. Reden om God vandaag te bidden en te danken. Laten wij daarom ook bidden dat de Kerk hier en elders een teken mag zijn van Gods grote liefde voor deze wereld en van universele broederlijkheid. En danken wij omdat God bij machte is, ook vandaag, hier en op zovele plaatsen elders, grote dingen te doen, in alle eenvoud en waarachtigheid.

Lees verder onder de foto.

Sant'Egidio-voorzitter Hilde Kieboom stond in haar dankwoord onder meer stil bij de oorlog in Oekraïne. Het zo gevreesde, voor onwaarschijnlijk geachte scenario, werd plots realiteit: de gesel van de oorlog barstte opnieuw los op ons Europese continent, tussen christelijke broedervolkeren. Vijfenzeventig jaar na de Tweede Wereldoorlog en 'nooit meer oorlog' werd Europa geconfronteerd met de fragiliteit van zijn eigen waarden en principes die plots niet onomstotelijk leken vast te staan. We kunnen alleen maar pijnlijk vaststellen dat we waarschijnlijk te nonchalant zijn omgesprongen met het grote goed van vrede en broederlijk samenleven. Het lijkt erop dat de grote welstand en consumptie van de laatste decennia ons hebben blind gemaakt en in slaap gewiegd, terwijl grote delen van de wereld door toenemende ongelijkheid steeds minder deel kregen aan de globalisering van de welstand en de veiligheid.

Voorzitter Kieboom vestigde ook de aandacht op de grote generositeit bij onze bevolking, zowel in de coronapandemie als nu in de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne. Zij vroeg aan de aanwezigen om niet te bezwijken onder de lasten en beproevingen en het eigen hart te ontwapenen om de zo nodige bewerkers van vrede te worden.

Bron: Sant’Egidio