Thomas Halik: ‘Het Westen mag Poetin niet onderschatten’

De Tsjechische priester, theoloog en socioloog Tomas Halik waarschuwt ervoor dat veel mensen in het Westen het gevaar van Vladimir Poetin blijven onderschatten. In een interview met het bisdomblad van Linz wijst hij op dramatische impact van de Russische invasie op de internationale orde en het mundiale veiligheidssysteem dat na de Tweede Wereldoorlog werd opgebouwd.

Poetin lijkt van niets anders te dromen dan het herstel van het voormalige Sovjetrijk, waarmee hij de grootste internationale macht hoopt te worden. Hij streeft een gekke, maar vooral ook erg gevaarlijk droom na. Als het Westen de Oekraïners nu niet helpt - ook met wapens - dan zal hij dit proces voortzetten en worden andere landen zoals Moldavië en Litouwen het volgende slachtoffer.

Hier is geen ruimte meer voor neutraliteit, omdat er geen hoop is op vrede via diplomatieke onderhandelingen.

Er wachten ons nog moeilijke tijden.

Andere globalisering

Halik staat ook stil bij de negatieve kanten van de globalisering, zoals het groeiende geweld of de almaar groter wordende kloof tussen rijke en arme landen. Dit proces van globalisering deed ook populisme, nieuwe vormen van nationalisme, religieus fundamentalisme en politiek extremisme ontwaken. Daarom is er nood aan een fundamentele vernieuwing van het proces van globalisering. Wij hebben internationale samenwerking nodig. Wij hebben een nieuwe oecumene nodig, waarschuwt Halik.

Volgens hem moeten ook de Kerken daarin een rol spelen: Christelijke liefde is de enige kracht die verenigt zonder te vernietigen. De Kerk moet helpen om de grenzen van vooroordelen af te schaffen en een cultuur van nabijheid te creëren. Maar vandaag moeten wij vaststellen dat de katholieke Kerk zich heeft afgesloten uit angst voor de Franse Revolutie en andere evoluties en omwentelingen.

Het is noodzakelijk om aan die gettomentaliteit te ontsnappen.

Het Tweede Vaticaans Concilie voerde weliswaar een dialoog met de moderniteit, maar te laat en in een periode dat de moderniteit al ten einde was. Het internettijdperk heeft een nieuwe beschaving en cultuur voortgebracht, de postmoderne cultuur. Wij hebben nu te maken met een radicaal pluralistische, gedifferentieerde en ook nog eens verdeelde samenleving.

Bron: Kathpress.at