Op weg naar einde bezetting van de Brusselse Begijnhofkerk

De bezetting van de Brusselse Begijnhofkerk, die een jaar geleden als politieke actie is gestart en nooit bedoeld was als een blijvende huisvesting, moet op vraag van de  kerkfabriek worden stopgezet. De kerk is niet geschikt om er humanitaire opvang te bieden. Bovendien beschikken de actievoerders er slechts over 1 toilet, geen verwarming , geen wasgelegenheid, laat staan douches … Het is de bedoeling dat de kerk, na een grondige opfrissing, opnieuw wordt opengesteld voor de functies van het House of Compassion, een plaats van strijd voor gerechtigheid en mededogen voor mensen zonder wettig verblijf, maar ook voor andere groepen. 

De actie werd gestart met een honderdtal mensen die al jaren in een irreguliere situatie in ons land verblijven en die volgens priester en House of Compassion-verantwoordelijke Daniel Alliët vaak het slachtoffer werden van uitbuiting. De meeste actievoerders die deelnamen aan de bezetting trokken ondertussen naar hun onderkomen terug. Dit betekent ook terug naar vernederende uitbuitingssituaties, want zij moeten immers overleven. Zo bleven in de kerk nog een twintigtal mensen over die ondertussen zonder woonst waren geraakt. 

Einde bezetting

De 'bezetting' was de laatste weken in de praktijk al herleid tot louter opvang. Op vraag van de kerkfabriek moet er nu een einde komen aan de bezetting. Dit gebouw is humanitair gesproken - zeker in wintertijd - niet geschikt voor opvang en de situatie in de kerk is niet meer veilig. De kerkfabriek kondigt aan dat zij als eindverantwoordelijke nu de nodige juridische stappen voor het gebruik van de kerk zal ondernemen.

De strijd voor een menselijker asiel- en regularisatiebeleid gaat verder. Wij willen die ook verder steunen waar we kunnen, mee zoekend naar de meest gepaste wegen hiervoor. Daniel Alliët

Verantwoordelijken van House of Compassion zeggen de beslissing van de kerkfabriek te begrijpen, ook al omdat partnerorganisaties die de actie hebben gesteund tijdig opvang proberen te vinden voor wie geen woonst meer heeft. Maar het einde van de bezetting betekent geenszins het einde van onze solidariteit met mensen zonder papieren, benadrukt Daniel Alliët (78), die sinds 1986 en 36 jaar lang pastoor was van de Begijnhofkerk en er het project House of Compassion heeft gelanceerd. In het verleden hebben wij al twee keer een bezetting beëindigd omdat het niet meer veilig of niet meer opportuun was voor de politieke actie. Maar ons engagement blijft voortduren. Wij blijven opkomen voor de rechten van mensen zonder papieren. Wij zijn  blij dat er meerdere organisaties meezoeken naar een oplossing voor de huisvesting van de 20 overblijvenden.

Duurzame en humanitaire oplossing

Karen Naessens van House of Compassion benadrukt de noodzaak van humanitaire en duurzame oplossingen voor de asielzoekers. Zij verwijst naar Duitsland, waar in nieuwe de regeringsverklaring staat dat iemand die vijf jaar in het land verblijft, 1 jaar de tijd krijgt om werk te vinden of een opleiding in een knelpuntberoep te starten. Ook België kan dit. Zo krijgen deze mensen de kans om op normale wijze bij te dragen aan de samenleving, zonder dat zij het slachtoffer dreigen te worden van een vernederende uitbuiting.