7 Bijbelse vragen aan Mohamed Achaibi
Na Ingeborg en Christophe Vekeman waagt ook Mohamed Achaibi zich aan 7 vragen van Jezus uit het evangelie. Achaibi is voorzitter van moskee Arruhama in Waasmunster.
#1 Hoe heet je? (Lucas 8,30)
Mohamed Achaibi • In de islamitische cultuur is het de traditie om je eerste zoon Mohamed te noemen. Zo kreeg ik mijn naam. Allereerst drukt die naam erkentelijkheid uit aan de boodschapper van de islam. Met die naam spreken ouders ook de hoop uit dat hun kind zich zal gedragen naar zijn illustere voorganger. De letterlijke betekenis van Mohamed is ‘de geprezene’.
Zelf heb ik 3 dochters en een zoon. En jawel, ook hij kreeg de naam Mohamed – Junior.
Mijn achternaam is afgeleid van Chou3aib, de naam van een profeet in de Koran. Mijn overovergrootvader droeg deze naam en gaf hem ooit op als familienaam in de vorm Achaibi. (In de joods-christelijke Bijbel komt de profeet Chouaib overeen met Jetro, schoonvader van Mozes, ndr.)
#2 Waarover praat je veel? (Lucas 24,17)
Een Koranvers dat we vaak voorlezen in onze moskee is: O mensheid, we hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt opdat jullie elkaar zouden leren kennen. (Koran 49,13) Ik vind dat een belangrijk vers, waarin onze onderlinge verscheidenheid als iets goeds wordt gezien.
Jammer genoeg zien we in de wereld veel spanningen tussen culturen en godsdiensten, en in de media worden ze vaak nog uitvergroot.
Dat houdt me heel erg bezig en ik probeer op mijn actieterrein zoveel mogelijk contact te leggen om alvast op lokaal niveau een positief verhaal vorm te geven. Zo werkten we onlangs nog mee aan het initiatief Pelgrimage met Maria in Waasmunster.
#3 Waarvoor ben je bang? (Matteüs 8,26)
Ik denk dat elke mens wel in zekere mate bang is voor de dood. Als gelovige moslim staat voor mij daarbij de vraag centraal: heb ik het goed gedaan in mijn leven? Hoe zal ik beoordeeld worden?
Het is geen angst die mij verlamt, maar iets wat me steeds tot weer de essentie brengt: leef ik wel volgens mijn overtuiging?
Daarom probeer ik zo goed mogelijk de gebedspraktijk te onderhouden: 5 keer per dag. Het zijn momenten waarop ik probeer tot die essentie te komen.
Er zijn predikers die voluit gaan voor het schrikbeeld om mensen op het rechte pad te houden. Daar heb ik het zelf niet zo voor. Je voedt je kinderen ook niet op met angst, wel met spelregels die hen helpen om uit te groeien tot een verantwoordelijke persoon. Wat goed of slecht is, is echt niet altijd zo makkelijk te bepalen!
#4 Waarover maak je je zorgen? (Matteüs 6,27)
Over onze samenleving. Neem nu het debat over onverdoofd slachten. Ik vind dierenwelzijn belangrijk en wil pragmatisch naar oplossingen zoeken waar iedereen zich in kan vinden. Maar ik vraag me soms af of het voor de tegenstanders van onverdoofd slachten echt wel alleen om dierenwelzijn gaat… Politiek en media hebben er een symbooldossier van gemaakt dat om iets heel anders gaat.
De agressiviteit waarmee in bepaalde kringen gereageerd wordt op thema’s als onverdoofd slachten of de hoofddoek, baart me zorgen.
Gelukkig zie ik ook veel positieve dingen gebeuren. Globaal behoud ik wel het vertrouwen dat de positieve krachten zullen overwinnen.
#5 Waar is je geloof? (Lucas 8,25)
Deze Bijbelse vraag zou ook in de Koran kunnen staan… Elke mens is kwetsbaar en er zijn zeker zwakke momenten geweest waarop ik me liet afglijden in egoïstisch denken, mijn verantwoordelijkheid niet opnemen. Als tiener beleef je je geloof heel anders dan als 50-plusser. In elke levensfase moet je je levensverhaal opnieuw richting geven. Hoe belangrijk is het dan dat je terecht kunt bij familie en vrienden, mensen die jouw waarden en normen delen!
Het is een uitdaging om in een seculiere samenleving de vlam brandend te houden.
Maar ik zie ook voordelen in de seculiere cultuur en de hoge graad van welzijn. Zo ben ik heel erkentelijk voor het onderwijs dat ik hier genoten heb.
#6 Wie beschouw je als je broeders en zusters? (Matteüs 12,48)
Net als christenen gebruiken ook moslims die uitdrukking ‘broeders en zusters’ in religieus verband. Ik denk dus zeker niet alleen aan mijn bloedverwanten, en zelfs niet alleen aan mijn broeders en zusters in het geloof. Ik zou er de hele mensheid mee willen omarmen. Of toch al wie mee strijdt tegen het kwaad en voor het goede.
In de Koran (2,256) staat: ‘Er is geen dwang in het geloof. Ieder heeft zijn eigen overtuiging.’
En dat klopt, uiteindelijk zijn er evenveel overtuigingen als mensen. Laten we ons dus niet vastpinnen op de verschillen, maar op wat ons verbindt.
#7 Waarnaar ben je op zoek? (Johannes 1,38)
Zoals iedereen: gelukkig zijn. Al zit het wat mezelf betreft wel snor, Hamdoulillah (Godzijdank). Onze vier kinderen zijn getrouwd. Ons nest vult zich nu met kleinkinderen. Ik heb een aangename job, die me onlangs bij de bisschop van Gent bracht. En in 2016 had ik vanuit mijn functie bij de Moslimexecutieve zelfs een ontmoeting met paus Franciscus. Dat zijn dingen die me blij maken.
Het is veeleer op het maatschappelijke niveau dat ik verlang naar wat meer stabiliteit, de rust van een algemeen welbevinden. Inshallah (als God het wil).