7 Bijbelse vragen aan Kolet Janssen
Na Ingeborg, Christophe Vekeman en Mohamed Achaibi kiest en beantwoordt schrijfster Kolet Janssen 7 Bijbelse vragen, gesteld door niemand minder dan Jezus Christus.
#1 Wat is je naam?
Mijn officiële naam is Coleta, naar mijn grootmoeder en meter die Colette heette en ‘Clet van Gus van de kapel’ werd genoemd. Mijn vader maakte er Kolet van. Ik was als kind niet erg blij met mijn naam, die veel onwenselijke rijmwoorden had. (Nee, ik geef geen voorbeelden, want ik wil niemand op ideeën brengen!)
En met de heilige Coleta van Gent heb ik ook niet zoveel, vooral sinds ik haar zakje met bittere kruiden tegenkwam in het museum.
Maar Coleta is uiteindelijk een afgeleide versie van Nicoleta, en dus is met een omwegje Sinterklaas ook mijn patroonheilige.
Die zalige anonieme gever vind ik geweldig!
#2 Wat zie je?
Ik zie God in heel veel kleine dingen. In grapjes tussen mensen, waar de liefde uit stroomt. In jarenlange inzet voor iets of iemand. In kleine en grote bloemetjes en blaadjes. In de blik van de postbode of de kassier die hun best doen om het leven een beetje aangenamer te maken. In de fantasie van mijn kleinzoon die van karton de hele wereld kan maken en nog veel meer.
Het is niet moeilijk om God te zien: hij/zij bruist daar allemaal tussendoor.
#3 Waarover maak je soms ruzie?
Behalve over de correcte manier om de vaatwasser in te laden, kan ik heel onverdraagzaam doordrammen over discriminatie van vrouwen. Vooral wanneer mannelijke gesprekspartners dat wegwuiven als een opgelost probleem. Ik vind het soms heel frustrerend dat allerlei subtiele vormen van uitsluiting van vrouwen haast onbespreekbaar zijn.
#4 Waarnaar ben je op zoek?
Mijn vriendinnen van de middelbare school beweren dat ik het toen al deed: veel vragen stellen over God (te pas en te onpas, volgens hen). Ik denk er veel en graag over na: wie is hij/zij toch? Hoe is het om God te zijn? Wat is zijn/haar droom met ons? Ik weet dat ik het nooit zal begrijpen, maar ik blijf ernaar zoeken.
#5 Waarvoor ben je bang?
Soms ben ik bang dat mensen ondanks alles wat we samen meemaken, niets bijleren. Dat ze blijven kiezen voor eigenbelang en dat ze verbinding geen kans geven. Als dat zo doorgaat, gaat onze wereld kapot en daar ben ik weleens bang voor.
Voor mezelf ben ik bang om te eindigen als een verbitterd oud vrouwtje.
Mildheid en wijsheid komen niet vanzelf met de jaren, daar ben ik inmiddels wel achter. Je moet er elke dag aan werken. Verbitterd worden is mijn ultieme nachtmerrie.
#6 Waar zou je je leven voor geven?
Voor een heerlijk kommetje chocolademousse, op elk moment van de dag! Verder ben ik niet zo’n fan van het martelaarschap. In extreme omstandigheden ben ik van weinig nut, ben ik bang. Mijn biotoop is het alledaagse leven in al zijn verrukkelijke en verschrikkelijke vormen.
#7 Waarover praat je veel?
Het hangt af van mijn gesprekspartners, maar ik praat vaak over de toekomst van geloof en kerk. Wat doen we met de grote vragen die we allemaal hebben? Wie helpt ons om daarmee om te gaan? Waar en met wie komen we samen om belangrijke momenten te vieren? Om onze neuzen regelmatig in de goede richting te zetten? Om troost te vinden en aanmoediging? We moeten op zoek naar heel nieuwe vormen en dat vraagt veel uitwisselen van ideeën en ervaringen.