Marleen Reynders: ‘Exodusverhaal is Nobelprijsmateriaal’
Het boek Exodus is het kernverhaal van het Oude Testament, het stichtingsverhaal van het jodendom. Het vertelt hoe het volk Israël in Egypte tot slavernij gedwongen werd maar uiteindelijk door Mozes werd bevrijd en door de woestijn naar het Beloofde Land geleid. Centraal in het verhaal staat de gave van de Tora, het verbond tussen Jahweh en zijn volk, gegrift op twee stenen tafelen.
Wordt de hele godsdienst aan het wankelen gebracht als blijkt dat er helemaal nooit zo’n uittocht plaatsgevonden heeft? Niet alleen vonden archeologen en historici nooit verwijzingen in andere bronnen die het verhaal kunnen bevestigen, Marleen Reynders (KU Leuven) stelde ook vast dat er in de tekst tegenstrijdigheden zitten die de historische geloofwaardigheid alleen maar onderuit kunnen halen. En toch, zo zegt de egyptologe zelf, heeft het verhaal voor haar net aan betekenis en zelfs historische relevantie gewonnen. Hoe kan dat?
Literair meesterwerk
‘Ik sta in grote bewondering voor de samenstellers van het verhaal’, zegt Reynders, die haar onderzoek beschreef in Exodus, de impact van een Bijbelse migratie (2022, Sterck & De Vreese). ‘Het is zo vol van betekenis.’
De diepere lagen van het verhaal kun je eigenlijk pas ontdekken als je het op een andere manier wil lezen, niet als historisch relaas maar als theologische literatuur.
Dat de tekst niet volledig op historische feiten gebaseerd is, hoeft nog niet te betekenen dat hij geen historische relevantie zou hebben, vindt de egyptologe, wel integendeel. ‘Historisch onderzoek leert dat de tekst geschreven moet zijn in en na de periode van de Babylonische ballingschap, wél een historisch gegeven, dat grote parallellen vertoont met de rode draad van het verhaal van de uittocht.’
Vertelt Exodus het verhaal van de ballingschap zoals in de verfilmde roman Het leven van Pi het hoofdpersonage een onmogelijk verhaal ophangt om te verklaren hoe hij zijn schipbreuk kon overleven? Het lijkt er sterk op. De slotsom van die roman is niet dat het onmogelijke verhaal gelogen is, ook al is het niet op feiten gebaseerd.
Het waarheidsgehalte ligt op een ander niveau.
- Lees verder onder de foto -
Bijbelkenners Lemmelijn en Debel reageren
Wat leert het Exodusverhaal ons dan? Marleen Reynders groeide zelf op in een gelovig gezin. De Bijbelverhalen bleven altijd een bron van inspiratie en zingeving voor haar. Voor haar onderzoek naar Exodus ging ze meermaals te rade bij haar goede vriendin en Bijbelwetenschapster Bénédicte Lemmelijn. De twee zitten grotendeels op hetzelfde spoor. Lemmelijn wordt ook enkele keren geciteerd in het boek.
‘Bijbelverhalen gaan in essentie over het menselijk bestaan en het uitbouwen van een leefbare en menswaardige samenleving’, zegt Lemmelijn. ‘Dat is een samenleving waarin mensen in relatie staan tot elkaar en tot wie of wat ons overstijgt. Het vermoeden en aanvoelen van het goddelijke, dat is wat de Bijbelse mens probeert uit te drukken, in verhalen en poëzie.’
Ook Bijbelkenner Hans Debel is niet verrast over de bevindingen van de egyptologe. ‘Exegeten trekken gelijkaardige conclusies. Op de plaats waar 100.000 Israëlieten volgens het verhaal 38 jaar kampeerden, is niet één potscherf te vinden… Sommige exegeten proberen toch aan de historiciteit vast te houden door uit te gaan van een kleinere groep, maar je ontdekt de eigenlijke waarde van het verhaal pas als je daarvan durft los te komen.’
Het was de schrijvers van het verhaal er dus niet om te doen feiten door te geven aan volgende generaties, maar om hen te laten delen in een bepaalde ervaring van het Godsmysterie. Dan zegt de tekst veel meer over de tijd waarin het verhaal verteld wordt dan over de vertelde tijd. Met name de Babylonische ballingschap, een periode waarover net heel weinig beschreven is in de Bijbel.
‘Wat zou erover te vertellen zijn?’, vraagt Hans Debel. ‘Het was voor het Bijbelse volk een zware beproeving, zeker geen glorieperiode. Maar wel een tijd van uitpuren van hun godsbeeld: waarom heeft Jahweh deze situatie toegelaten? Wat het verhaal van de exodus voor mij zo waardevol maakt, is de hoop die eruit spreekt. Dat het tot stand kwam in een periode van radeloosheid maakt het des te opmerkelijker. De joodse identiteit is gevormd tijdens de ballingschap, de uittocht is daarvan het theologische verhaal.’
Voor Marleen Reynders verdient het bijbelboek Exodus alvast de Nobelprijs Literatuur.
Marleen Reynders, Exodus, De impact van een Bijbelse migratie, Sterck & De Vreese, Gorredijk, 2022.