Kerstmis, ondanks alles - Kolet Janssen [column]
Hoe vaak hoor je het niet op het weerbericht? ‘Vannacht kun je Venus zien, of een reuzegrote maan met een rode gloed eromheen, of zelfs het noorderlicht… op voorwaarde dat er geen bewolking is.’
Meestal weet je dan meteen dat er niets in huis zal komen van de mooie beelden waarop je had gehoopt. Want de bewolking is er en ze is vaak hardnekkig. Het enige wat je kunt zien als je omhoog kijkt, is een grijze laag die het land lijkt toe te dekken. Zo dicht dat je er zelfs geen individuele wolken meer in kunt onderscheiden.
Na maanden vol somberheid met niet meer dan af en toe een paar uurtjes blauwe hemel, zijn we het meer dan beu.
Zelfs het kerstverhaal kan niet echt tot zijn recht komen onder die grijze deken. Hoe moeten de wijzen uit het oosten die ster volgen, als ze om de haverklap achter de wolken verdwijnt? Met wat pech vinden ze het Jezuskind nooit!
En hoe gaan de herders de engelen kunnen zien, als die met hun vleugels in de grijze wolken blijven hangen?
Geen goud, geen wierook, geen mirre. Geen engelengezang, geen vrede op aarde.
De mensen van goede wil kijken vergeefs omhoog, maar ze zien enkel de grijze lucht.
Maar gelukkig zijn er twee vaste waarden in het kerstverhaal, die ondanks de grijze wolken stevig overeind blijven. Dat zijn de ezel en het Jezuskind.
De ezel balkt. Hij is moe, want hij heeft er een lange reis met een kostbare vracht op zitten. Maar hij weet hoe hij de herders moet roepen. Hun schapen horen hem en zo vinden ze elkaar bij de stal. En natuurlijk is er het Jezuskind.
Dat straalt zo mogelijk nog meer dan elke pasgeboren baby.
Wie het kind ziet, voelt een golf van vrede en kracht door zijn hart gaan, van geluk en meeleven met wie pijn en verdriet heeft, van hoop en vertrouwen dat het beter kan worden.
Het Jezuskind straalt sterker dan welke ster ook. Echte wijzen weten het dus wel te vinden. Ondanks de hardnekkige grijze wolken wordt het dus toch weer Kerstmis.
Voor alle trouwe ezels en onvermoeibare herders, voor alle wijzen die soms de weg kwijtraken, voor iedereen die al eens als een ster voor anderen uitgaat, voor alle schapen die zich warmen aan elkaar, voor Jozef met zijn dromen en Maria met haar hart vol suizende woorden, voor alle engelen die we elke dag ontmoeten.
Zalig Kerstmis!