Haal troost uit een eeuwenoud gebed, het Anima Christi
Vertaling
Ziel van Christus, heilig mij.
Lichaam van Christus, red mij.
Bloed van Christus, voer me dronken.
Water uit de zijde van Christus, was mij.
Lijden van Christus, sterk mij.
O goede Jezus, verhoor mij.
In uw wonden, berg mij.
Laat mij niet van U gescheiden raken.
Tegen de boze vijand verdedig mij.
In het uur van mijn dood, roep mij
en laat mij tot U komen,
om met uw heiligen U te loven
in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Over het Anima Christi
Gepopulariseerd door Ignatius van Loyola (16de eeuw), wordt het Anima Christi voor het eerst teruggevonden in een manuscript uit omstreeks 1370. Mogelijk werd het geschreven paus Johannes XXII (1244-1334), maar het kan ook nóg ouder zijn, zo suggereert de verwantschap met het Jezusgebed van Syrische christenen uit de late Oudheid.
De stichter van de jezuïeten raadde zijn volgelingen het Anima Christi met klem aan in zijn Geestelijke Oefeningen. Waarom vond hij het zo belangrijk? De ignatiaanse spiritualiteit is erop gericht zich steeds meer met Jezus te identificeren. Die vereenzelviging is precies wat dit gebed zo indringend maakt. Zo spreekt het rechtstreeks de ziel van Christus aan.
Het is een gebed van hart tot hart, of beter nog: van ziel tot ziel.
Het Anima Christi wordt vaak gebeden na het ontvangen van de communie in brood en wijn tijdens de eucharistie. De tekst versterkt dat ritueel met de bede:
Lichaam van Christus, red mij.
Bloed van Christus, bedwelm me.
Letterlijk staat er zelfs: ‘Bloed van Christus, voer me dronken.’ Jezus’ zelfgave aan het kruis is een duizeligmakend mysterie. Kunnen we ons daar ooit voldoende in onderdompelen en blij om zijn?
In uw wonden, berg mij.
De auteur van het gebed wil zich verbergen in de wonden van Christus. Daar voelt hij zich veilig. Onze wonden zijn die van Christus. Hij neemt ze op zich en heelt ze.
Wanneer we in het tafelgebed bidden ‘Maak ons deelachtig aan het lichaam en bloed van Christus en laat ons één worden door de Heilige Geest’, dan brengt het Anima Christi dit verder onder woorden op een heel poëtische, tot de verbeelding sprekende manier.
Weetje
De Engelse bekeerling en inmiddels heilig verklaarde kardinaal John Henry Newman noemde dit gebed niet minder dan zijn ‘credo’.