‘Ik heb mijn geluk gekregen’

Al veertien jaar is Eric Van Wanzeele gelukkige vrijwilliger bij Present vzw

Al sinds begin jaren 1960 organiseert en ondersteunt Present, Caritas vrijwilligerswerk, voorheen Caritas Gemeenschapsdienst, het vrijwilligerswerk in de zorgsector. In Oost-Vlaanderen alleen al zet het vrijwilligers in in zowat dertig zorginstellingen. Zo ook in het woon-zorgcentrum Sint-Jozef in Gent. Al ruim veertien jaar werkt Eric Van Wanzeele er belangeloos mee in dagcentrum De Blaisant.
– Hoe kwam u terecht bij Present, Caritas vrijwilligerswerk?
De aanleiding voor mijn engagement ligt in mijn voormalige job als rijkswachter. Ik was een jaar of tien bij de interventiedienst in Gent en kwam voortdurend in contact met schrijnende situaties. Ik leerde toen dat mensen zelf voor de helft verantwoordelijk zijn voor hun problemen. De andere helft heeft te maken met wat anderen je aandoen. Ik kreeg respect voor de familieleden die dag in dag uit samenleven met de mensen die wij tot de orde moesten roepen. De kleine helden van onze samenleving noem ik hen. Door de jaren heen ging ik dan ook almaar scherper beseffen hoeveel geluk ik had in mijn leven. Toen ik op mijn 56ste met pensioen ging, wilde ik me inzetten voor wie het minder goed had getroffen dan ik.
– Werkt u als vrijwilliger in het dagcentrum De Blaisant nu niet met een heel ander publiek?
Beslist. Aanvankelijk diende ik me trouwens aan bij het Sint- Lucasziekenhuis. Na het intakegesprek verwees de vrijwilligerscoördinator me echter door naar het dagcentrum van Sint-Jozef. Eerlijk gezegd, ik wist niet eens wat een dagcentrum was, maar hij was ervan overtuigd dat mijn persoonlijkheid geschikt was om met die mensen om te gaan.
– En kreeg hij gelijk?
Zeker en vast. Ik werk nu met ouderen wier leefwereld door alzheimer, parkinson, dementie of een hersenbloeding erg beperkt is geworden. Natuurlijk heb ik moeten leren om met die mensen om te gaan. Zo herinner ik me uit mijn begintijd dat een sympathieke vrouw naast wie ik vaak ging zitten na verloop van tijd almaar afstandelijker, zelfs angstig werd. De verantwoordelijke stelde me gerust dat ik niks verkeerd deed. Het maakte deel uit van de dementie waaraan ze leed. Of die sportieve man van weleer die in een rolstoel beland was. Een jaar later kende hij me zelfs [node:field_streamers:0] niet meer. Door te werken in het dagcentrum ging ik nog meer beseffen hoe broos ons menselijke bestaan is.
– Maakt het zien van al die ellende u dan niet neerslachtig?
Dit werk doet me deugd en opende mijn blikveld, zoals eertijds mijn job bij het interventieteam. In de zorg zijn het de zwaksten die het ritme en de agenda bepalen. Natuurlijk, mijn respect voor het personeel van zorginstellingen nam enkel toe. Een tijd geleden nog riep paus Franciscus de gelovigen op om meer aandacht te hebben voor kinderen, ouderen en de zwakkeren in de samenleving. Wel, die mensen zetten zich daar dagelijks voor in. Dat vind ik prachtig. Zelf zou ik er ook niet aan mogen denken dat mijn leefwereld zo beperkt zou worden.
Wanneer ik echter met de fiets van het dagcentrum huiswaarts keer, bedenk ik vaak opnieuw hoe goed ik het heb getroffen in het leven. Zeg dus nooit: „Ik heb dat rustige pensioentje verdiend.” Neen, ik heb het ook gekregen. Dat besef doet me enkel nog intenser genieten van het leven.
– U maakte ook een tijdlang vrijwillig deel uit van de stuurgroep van Present, Caritas vrijwilligerswerk. Wat hield dat in?
Als organisatie coördineert Present, Caritas vrijwilligerswerk, het vrijwilligerswerk en staat het in voor de vorming van de vrijwilligers. In elke provincie staat een stuurgroep daarvoor in. Als vrijwilligers moeten we allereerst leren luisteren en niet altijd antwoorden willen geven of zelf aan het woord komen. Dat leer je al doende. Vorming is echter ook belangrijk. Hoe ga je als vrijwilliger bijvoorbeeld om met patiënten die worstelen met de grote vragen van het leven? Vaak is het pas een tijd nadien dat je in een concrete situatie kunt terugvallen op wat je tijdens een vormingssessie leerde.
– Is vrijwilligerswerk in de zorg voor iedereen weggelegd?
Uiteraard is screening belangrijk, zodat je als vrijwilliger op de juiste plaats terechtkomt. Kijk naar mij. Ik kon vooraf niet vermoeden dat ik in het dagcentrum zou gaan werken. Als vrijwilliger van Present, Caritas vrijwilligerswerk, handel je bovendien niet op eigen houtje. Je schrijft je in een bepaalde visie in. Aan mensen die aarzelen kan ik echter enkel maar zeggen: wees niet bang om naast de kwetsbare mens te gaan staan.

Present, Caritas vrijwilligerswerk, zoekt een vrijwillige medewerker voor de stuurgroep van Oost- Vlaanderen. Hij of zij heeft voeling met de zorgsector en/of het vrijwilligerswerk en staat mee in voor de opvolging en de praktische organisatie van vormingssessies. Iets voor u? Neem dan contact op met Liliane Krokaert via liliane. krokaert@presentweb.be of met Lieve Coorevits via 02 248 10 42 of lieve.coorevits@presentweb.be.