‘Waar blijven solidariteit en gastvrijheid?’
Vrijwilligers opvangcentrum Helchteren vragen meer humaan beleid voor asielzoekers en vluchtelingen
Enkele vrijwilligers van het noodopvangcentrum in Houthalen-Helchteren trekken omstreeks deze tijd naar politici en hun partijen om er te pleiten voor een meer positieve houding jegens vluchtelingen en asielzoekers. Morgen, 31 mei, hebben ze afspraak bij burgemeester Alain Yzermans (sp.a) van Houthalen-Helchteren. „Met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen in oktober en de federale en regionale verkiezingen in 2019, hopen we dat de partijen de opvang en begeleiding van vluchtelingen mee opnemen in hun programma’s”, zegt Hubert Schepers.
Samen met andere vrijwilligers voelt Schepers zich van bij de aankomst van de eerste vluchtelingen in het noodopvangcentrum van Houthalen-Helchteren in september 2015 sterk betrokken bij het wel en wee van de honderden asielzoekers die er passeerden of die nu nog in het opvangcentrum toekomen en verblijven. „Door de vele contacten met de bewoners in en buiten het centrum zijn wij vertrouwd met de problemen van nieuwkomers”, zegt hij. „We luisteren naar hun verhaal en proberen hen nabij te zijn en te helpen. Ook de personeelsleden doen vaak veel meer dan instaan voor bed, bad en brood. Van meet af aan merkten we echter een terughoudende opstelling en een repressief beleid vanuit de politiek. Waar bleven de basiswaarden van ons westerse beschavingsmodel zoals solidariteit, vrijheid, barmhartigheid, hoop en moed? Daarom stelden we met enkele vrijwilligers recentelijk een verklaring op waarin we de pijnpunten aankaarten, maar ook mogelijke oplossingen aanreiken. Daarmee trekken we nu naar de politici.”
Eind maart besliste de federale overheid het opvangcentrum in Helchteren te sluiten. Volgens Schepers werd die sluiting zonder medeweten van de betrokkenen „als een niet meer te bespreken beslissing” voorgesteld. „Velen vrezen voor hun leven als ze terugkeren. Ze legden hier vaak een heel inburgerings- en integratieparcours af, leerden de taal, keken uit naar werk en behaalden daartoe de vereiste kwalificaties. Wij ontmoeten bij hen hoogopgeleide mensen, in allerlei domeinen. Ze zouden een aanwinst zijn voor onze samenleving. De meest kwetsbaren onder hen daarentegen kunnen niet zonder onze steun om een kans te maken op regularisatie, op een nieuw leven en een hoopvolle toekomst.”
De vrijwilligers rekenen nu op de politiek, maar ook op de diverse levensbeschouwingen en de middenveldorganisaties. „Als zij met elkaar in overleg gaan en elkaar vinden, kunnen zij, ook lokaal, een humaner, onbaatzuchtiger en gastvrijer beleid uittekenen voor mensen voor wie het leven keihard is”, besluit Hubert Schepers. (td)