Hoezo, de paus een homohater?

Bepaalde media halen opnieuw fel uit naar paus Franciscus, die zich schuldig zou maken aan het aansporen tot homohaat omdat hij eraan herinnerde dat priesters, ook als hun homoseksuele geaardheid pas later tot uiting zou komen, zich te houden hebben aan het celibaat. Paus Franciscus zegt daarmee niets nieuws. Hij herhaalt een eeuwenoud kerkelijk standpunt over het tot nu nog altijd verplichte celibaat voor priesters. Bovendien wordt de indruk gewekt dat de oproep om het celibaat na te leven uitsluitend voor homoseksuele priesters van toepassing zou zijn. Zes maanden geleden werd ook al gesuggereerd dat de paus homoseksuelen naar de psychiatrie wilde sturen, toen hij de mogelijkheid opperde om ouders die problemen hebben met de ontluikende homoseksualiteit van een van hun kinderen daarvoor psychologische hulp en begeleiding door professionelen in te roepen.

De kracht van de roeping tot het priesterschap of het kloosterleven

De aanleiding tot de nieuwe kritiek is de publicatie van La fuerza de la vocación (De kracht van de roeping), een interviewboek dat de Spaanse missionaris Fernando Prado, een hoogleraar van de Universiteit van Salamanca, met paus Franciscus maakte en in de loop van deze week wordt gepubliceerd. Onder meer de Italiaanse krant Corriere dela Sera pakte eind vorige week uit met een voorpublicatie. Het boek is het resultaat van een gesprek van vier uur dat in augustus plaatsvond. Paus Franciscus roept op om de kracht van de roeping tot het priesterschap en het godgewijde leven, die een grote schat is van de Kerk, te herontdekken. Hij vraagt ook om een zorgvuldige en adequate onderscheiding bij de selectie, van bij het prille begin als dat nodig blijkt, van mogelijke kandidaten voor het priesterschap of het religieuze leven. Hij dringt erop aan in deze veeleisend te zijn. Hij verwijst ook naar de op op 8 december 2016 door de Congregatie voor de Clerus gepubliceerde Ratio fundamentalis, het document over de toelating van kandidaten tot seminaries en noviciaten. Daarin staat onder meer te lezen dat een gebrek aan affectieve volwassenheid of een diepgewortelde homoseksuele geaardheid een voldoende reden kan zijn om kandidaten te weigeren. In De kracht van de roeping waarschuwt de paus voor gevaren die deze roeping dreigen te ondergraven, zoals een al te grote wereldlijkheid of een overdreven klerikalisme en hij onderstreept het belang van de vreugde bij de beleving van die roeping.

Oproep om het celibaat ten volle te beleven

In de omstreden passage over het celibaat, waarin ook homoseksualiteit ter sprake komt, zegt paus Franciscus: In onze samenlevingen lijkt het erop dat homoseksualiteit 'in de mode' is. Die mentaliteit beïnvloedt op een bepaalde manier ook het leven van de Kerk. Dat is iets dat me grote zorgen baart. Hij is het grondig oneens met sommige kerkelijke leidinggevenden die de neiging hebben om affectieve gevoelens tussen mannen onderling en vrouwen onderling vergoeilijkend af te doen als soort van genegenheid. Hij zegt daarover:In  het godgewijde leven, zoals bij het priesterschap, heeft dit soort genegenheid geen plaats. Priesters, religieuzen en homoseksuelen moeten het celibaat ten volle beleven. Aansluitend vraagt de paus om priesters en religieuzen, zowel homoseksuele geestelijken als heteroseksuelen, aan te moedigen het celibaat integraal en vreugdevol te beleven. En hij voegde eraan toe: Het is beter om het priesterschap of het gewijde leven achter zich laten dan een dubbelleven te moeten leiden.

Bron: La Croix/Crux/I.media/Kathpress.at/Corriere dela Sera