Pax Christi Vlaanderen huldigt nieuwe Ambassadeurs voor de Vrede

Op donderdag 12 december werden de nieuwe Ambassadeurs voor de Vrede van Pax Christi Vlaanderen in Mechelen in de bloemen gezet. De twintigste editie van de viering moest op het allerlaatste moment uitwijken van de Kazerne Dossin naar de nabijgelegen Predikherenbibliotheek. In een schrijven aan Pax Christi Vlaanderen, drie uur voor aanvang, meldde het bestuur van de Kazerne Dossin dat de huldiging niet op de geplande locatie mocht doorgaan, omdat sommigen van de laureaten niet op hun plek zouden zijn op de plaats waar vijfentwintigduizend mensen naar vernietigingskampen werden gedeporteerd.

Antisemitisme

In het inderhaast klaargestoomde huldigingsdecor las algemeen directeur Annemarie Gielen als welkomstwoord een brief van 30 augustus 1942 voor van mgr. Pierre-Marie Théas, medestichter van Pax Christi. Daarin sprak hij zich als bisschop van Montauban onomwonden uit tegen het antisemitisme van het nazi- en Vichy-regime en de gruwelijke barbaarsheid waarmee de joodse medeburgers werden behandeld. Voor het redden van joden kreeg de bisschop in 1969 de eretitel Rechtvaardige onder de Volkeren van Yad Vashem. Annemarie Gielen herinnerde ook aan de wake die Pax Christi Vlaanderen in 1995 op de binnenplaats van de Dossinkazerne hield, samen met de joodse gemeenschap en in het bijzijn van kampoverlevende en bezieler van het museum Natan Ramet.

Katlijn Malfliet, die als voormalig voorzitter de titel in 1999 in het leven riep, om rolmodellen die aan vrede werkten in onze samenleving als ambassadeurs en pleitbezorgers uit te sturen, werd ter gelegenheid van de jubileumeditie in de bloemen gezet. Een mooie delegatie Ambassadeurs voor de Vrede van de afgelopen twintig jaar woonde de viering bij.

Brigitte Herremans

Journalist Peter Verlinden interviewde de laureaten voor een volle zaal. Brigitte Herremans schetste eerst hoe zij als 14-jarig meisje, gegrepen door de Shoah, met haar vader Israël bezocht. De nieuwsgierigheid naar Israël en Palestina leidde haar naar studies Arabisch en Bijbels Hebreeuws. De scherpe polarisatie van de laatste jaren, die onder meer leidde tot haar uitwijzing uit Israël en de beslissing van Kazerne Dossin, is langzaam opgebouwd en gegroeid, vertelde Brigitte. De tegenstand komt voort uit twee zaken: hoe wij kijken naar de Shoah en de herinnering eraan, en hoe wij kijken naar de situatie in Israël en Palestina. De manier waarop er met de herinnering aan de Shoah wordt omgegaan, wordt nu heel erg door Israël bepaald. Christelijke organisaties wordt vaak aangewreven dat zij in hun oproep tot recht en rechtvaardigheid te veel de Palestijnse kant zijn opgegaan en dat zij het leed van het Joodse volk niet kunnen begrijpen.

We moeten de radicale hoop koesteren, ook in conflicten vandaag nog, dat de geschiedenis niet zal worden uitgeveegd. Brigitte Herremans

 Over de rol die zij na haar uitwijzing nog kan spelen, zei Brigitte: De verbondenheid met de mensen in Israël en Palestina blijft sterk. Het gaat ook niet over mijn persoon, maar over de mensen zelf en de transnationale verbondenheid tussen mensenrechtenactivisten. We kunnen kritiek hebben op de echokamers van sociale media, maar in mijn werk zijn sociale media vooral erg mobiliserend, ze voeden solidariteit.

Artsen zonder Grenzen

 Artsen Zonder Grenzen in België werd gelauwerd voor de redding van mensen op zee. Dr. Marc Biot, operationeel directeur van AZG België, noemde in het gesprek met Peter Verlinden de keuze om daartoe over te gaan een natuurlijke keuze, die voortkomt uit de acute nood van mensen. Hun werk op zee wordt hen door Europese landen niet in dank afgenomen, en zelfs belemmerd. Maar dat mag volgens dr. Biot hulpverleners niet afschrikken om toch door te zetten. Hun nieuwe schip redde sinds augustus 2019 al meer dan 800 mensen uit de Middellandse Zee.

Wij proberen te tonen hoe diepmenselijk leed gaat, zei dr. Biot. Onze medische opdracht geeft ons de legitimiteit om mensen te helpen, maar ook om over hun leed en situatie te getuigen. Hij sprak zijn verontwaardiging uit over de politieke onwil om mensen weg te halen uit plaatsen waar zij gefolterd en onmenselijk behandeld worden, en over de criminalisering van hulpverlening. Wij mogen niet toestaan dat mensen misbruikt worden als afschrikking voor anderen en dat de houding van Europa door andere regio’s als voorbeeld wordt gebruikt om harde stelling in te nemen tegenover vluchtelingen.

Wij kunnen misschien niet ‘iedereen’ hier ontvangen, maar we mogen mensen niet blindelings terugsturen naar plaatsen waar zij gevaar lopen op mishandeling. Dr. Marc Biot

Dr. Biot trad Brigitte Herremans bij waar zij het heeft over de erosie van het internationaal recht en ontmenselijking van de ‘andere’. Wij zien de demonisering van de andere in levenden lijve. Waar oorlogen vroeger werden uitgevochten door legers, wordt nu de bevolking almaar vaker een twistappel tussen partijen. En mensen die hierover genuanceerd willen berichten of die willen helpen, worden gecriminaliseerd. Men schiet nu op de ziekenwagens.