Anne-Marie Pelletier: 'Tijd is rijp voor vrouwelijke kardinalen'

De Franse theologe Anne-Marie Pelletier haalde onlangs de wereldpers met haar pleidooi voor de creatie van vrouwelijke kardinalen in de rooms-katholieke Kerk. Volgens haar is de tijd rijp om vrouwen effectief een plaats te geven in het kardinaalscollege, waarvan de leden jonger dan 80 in een conclaaf een nieuwe paus kiezen. De Bijbelwetenschapster is niet de eerste de beste. Zij won eerder al de Joseph Ratzingerpijs en werd in 2017 door paus Franciscus aangezocht om de staties voor de Kruisweg in het Colosseum in Rome te schrijven. Ook daarin gaf zij vrouwen een prominente rol.

Volgens de Duitse Vaticanist Ulrich Nersinger is haar voorstel minder onrealistisch als op het eerst gezicht lijkt. Hij herinnert aan enkele precedenten. Zo werden tot in de 19de eeuw leken tot kardinaal gecreëerd. Bovendien is dit geen wijdingsambt zoals het priesterschap, maar een puur canoniek ambt. Vele nauwe medewerkers van de paus waren in de middeleeuwen weliswaar van adel, maar niet gewijd.

De Franse theologe en Bijbelkenner Pelletier is door de paus aangesteld als lid van de commissie die het diaconaat voor vrouwen moet bestuderen. Vorige maand nog stelde de Franse Anne Soupa zich als aanzet tot de discussie over de positie van vrouwen in de katholieke kerkleiding kandidaat als nieuwe aartsbisschop van Lyon. Maar volgens Pelletier is dat niet de meest geschikte manier om de kerk te vernieuwen, omdat vrouwen daarbij nog altijd bestaande rollen die traditioneel voor mannen zijn voorbehouden overnemen. Vrouwen moeten ongetwijfeld meer verantwoordelijke posities krijgen in het instituut kerk, maar dat hoeven niet noodzakelijk ambten te zijn waarmee macht verbonden is.

Als vrouwen ooit toegang krijgen tot het priesterambt – wat vandaag nog altijd onmogelijk is – dan moeten zij volgens haar in elk geval ernaar streven om dat ambt op een heel andere manier uit te oefenen. Nu al vervullen vele vrouwen een inspirerende rol in parochieraden, bisschopsraden en zelfs in pauselijke raden. Volgens haar wordt een belangrijke stap voorwaarts gezet als goede opgeleide en begeleide vrouwen de kans krijgen om te doceren aan de seminaries waar priesterkandidaten worden opgeleid. Ook de wijding van vrouwelijke diakens kan een stap voorwaarts zijn. Maar alleen als dat dan geen ondermaatse versie is van het mannelijke diaconaat. Want dan zou dit de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen alleen maar  bevestigen en versterken.

Bron: La Croix