Paus brengt hulde aan de Heilige Hiëronymus

Naar aanleiding van de 1.600ste verjaardag van het overlijden van de Heilige Hiëronymus, die  op 30 september 420 overleed in Betlehem, heeft paus Franciscus met de apostolische brief Scripturae Sacrae affectus hulde gebracht aan de kerkleraar en zijn liefde voor de Heilige Schrift.

De apostolische brief is een huldebetoon aan de hartstochtelijke liefde van de Heilige voor het Woord van God.

In zijn brief huldigt de paus de vertaler van de Bijbel in het Latijn als een vurige verdediger van de christelijke waarheid en als een ascetische en onverzettelijke kluizenaar. Daarmee blijft hij actueel en staat hij bijna op hetzelfde niveau als kerkvader Sint-Augustinus en net als dekerkleraar uit Hippo maakt ook Hiëronymus, voluit Sophronius Eusebius Hiëronymus, een bekeringservaring mee. Voor Hiëronymus is studeren geen tijdelijk plezier als doel op zich, maar een oefening in het spirituele leven, een middel om God te bereiken. Monnik en boeteling, maar ook geleerde - dat waren de twee belangrijkste facetten van de leraar van de Kerk.

Paus Franciscus gaat ook uitvoerig in op zijn belangrijke rol bij het vertalen van de Bijbel. Hij moedigt ook uitdrukkelijk aan tot voortdurende inspanningen om de Bijbel in zoveel mogelijk talen te vertalen. Maar hij voegt er ook aan toe: Er moet nog veel gebeuren. Terloops betreurt hij dat de religieuze werken tegenwoordig vaak een marginale plaats krijgen toegewezen in de boekhandel en dat de religieuze klassiekers die echt ertoe doen er vaak zelfs niet meer te vinden zijn. Dat draagt er ook toe bij dat jongeren vandaag vaak niet meer beseffen dat de religieuze zoektocht een spannend avontuur kan zijn.

Biografie 

Geboren rond 345 in Stridone, op het grondgebied van het huidige Kroatië of Slovenië, ontving hij een voortreffelijke opleiding in een christelijk gezin. Na zijn doop, volgens de gebruiken van die tijd op volwassen leeftijd, trok hij tussen 358 en 364 naar Rome om er retorica te studeren. Daar ontwikkelde hij onder impuls van zijn leermeesters een grote liefde voor de Latijnse klassiekers. Tijdens een lange reis naar Gallië komt hij in de keizerlijke stad Trier voor het eerst in aanraking met de oosterse kloosterervaring van de Heilige Athanasius. Omstreeks 374 besluit hij zich terug te trekken in de woestijn van Chalcis, om op een steeds radicalere manier een ascetisch leven te realiseren waarin veel ruimte is gereserveerd voor de studie van Bijbelse talen, aanvankelijk Grieks en later ook het Hebreeuws. Voor de westerse beschaving heeft hij zich onder meer erg verdienstelijk gemaakt met de vertaling in Latijn van belangrijke werken uit het Grieks (homilieën van Origenes en de kroniek van Eusebius) en de herziening van de eerdere Latijnse vertalingen van de evangeliën.

Bron: VIS