Goed omgaan met levensmoeheid bij ouderen

Nele Van den Noortgate is diensthoofd ouderengeneeskunde aan het UZ Gent en co-auteur van Oud en moe van dagen, een artikel in het Tijdschrift voor Geneeskunde. Daarin verkennen de auteurs de problematiek van levensmoeheid bij ouderen, en de vraag hoe je daar als arts mee omgaat. In De Standaard legt ze uit vanwaar het initiatief komt.

Goed luisteren

Nele Van den Noortgate: Almaar meer ouderen stellen vragen naar de zin van het leven. Soms komt daar ook een vraag naar actieve levensbeëindiging bij, maar zonder ernstige of onbehandelbare medische aandoening voldoet die niet aan de wettelijke criteria.

Of Van den Noortgate het pijnlijk vindt dat artsen soms toch overgaan tot euthanasie in dergelijke gevallen? Ik heb er geen moeite mee dat iemand anders oordeelt dan wij, maar ik vind het moeilijk als ik dan de stempel krijg dat ik niet goed zou luisteren naar mijn patiënten. Dat is net de kern van ons advies.

Levensmoe is niet altijd depressief

In Frankrijk begint men bijna altijd met antidepressiva als ouderen de vraag naar levensbeëindiging stellen, weet Van den Noortgate. Dat vindt ze evenmin een goede oplossing. Niet alle ouderen die levensmoe zijn, zijn depressief.

We moeten het debat durven te openen over de rol van ouderen in de samenleving. Zetten we hen niet te snel opzij? Geven we hen niet het gevoel enkel maar een last te zijn?