Missionaris van barmhartigheid neemt gelovige op de schouder

1142 missionarissen van barmhartigheid, onder wie 33 uit ons land (11 Nederlandstalige en 22 Franstalige), kregen van paus Franciscus een uitvoerige bevoegdheid om het moederlijke gezicht van de kerk en de barmhartige liefde van God uit te dragen. Dat zegt Gino Grenson, de rector van de basiliek van Oostakker en een van de elf.

De betrokken personen uit bisdom Gent kregen kort na nieuwjaar een vraag van bisschop Luk Van Looy.Daarna werden ze op Lichtmis met een brief uit Rome uitgenodigd voor de zendingsviering van missionarissen van barmhartigheid in Rome, op Aswoensdag 10 februari. Tijdens de viering kregen de priesters een mandaat als missionaris van barmhartigheid.

God is geen boekhouder

Rector Gino Grenson: De missionarissen van barmhartigheid hebben volgens mij drie belangrijke taken. Allereerst moeten zij beschikbaar zijn voor mensen, niet enkel voor het sacrament van de verzoening. Dat is voor priesters vandaag niet langer evident, omdat zij door de vele taken vaak overvraagd zijn. Hier in het bedevaartsoord van Oostakker zorgen wij er alvast voor dat altijd iemand beschikbaar is.

De tweede belangrijke taak is gastvrijheid. Gelovigen moeten gastvrij onthaald worden en het gevoel krijgen dat zij thuis komen, vindt Grenson. Als missionaris van barmhartigheid kunnen wij bovendien penitentie geven. God is geen boekhouder, die voor fouten een vast tarief aanrekent. Hij is liefde en geeft telkens een tweede kans, als wij met Hem opnieuw op weg willen gaan. De absolutie is natuurlijk niet gratuit en is aan kerkelijke regels gebonden.

Je komt niet vaak criminelen tegen die ernst van hun fouten niet aanvoelen. Telkens rest er een kier van barmhartigheid. Eh. Gino Grenson

De missionarissen van barmhartigheid kregen extra bevoegdheden  met betrekking tot het sacrament van de verzoening. Wij mogen het gewicht op de schouders van mensen niet onderschatten. Vaak hadden zij al lang vergiffenis moeten krijgen, zegt Grenson.  Ooit breekt een tijd aan om de last aan God over te laten. Voor mensen zelf is het overigens vaak niet eenvoudig om die last af te leggen, ook al ontvingen zij absolutie.

Grenson verwijst naar de recente toespraak van de paus tot een groep priesters, waarin hij het beeld van de Goede Herder heeft gebruikt en vertelde dat een priester de gelovige als een herder op zijn schouder neemt en hem zijn last helpt dragen.

Moeilijk met de aflaat

Missionarissen van barmhartigheid kregen van de paus volmacht  om ook voor de ernstige zonden van moord, euthanasie en abortus, fysiek geweld tegen de paus en het ontwijden van de eucharistie absolutie te schenken.

Missionarissen van barmhartigheid moeten het moederlijke gelaat van de kerk tonen. Eh. Grinson.

Het is opmerkelijk dat de paus bekend heeft gemaakt dat voor deze zonden vergiffenis kan geschonken worden en dat hij de volmacht daarvoor aan priesters heeft gegeven, zegt Gino Grenson.  De rector van Oostakker erkent wel dat hij het moeilijk heeft met de aflaat, die historisch met een Heilig Jaar van Genade is verbonden. Ik heb het gevoel dat je God daardoor toch opnieuw tot een soort boekhouder maakt en Hem niet als een barmhartige Vader erkent.

Gino Grenson beklemtoont tot slot nog dat wij allen tot barmhartigheid zijn geroepen. Barmhartigheid is geen deugd. Zij is een houding. Soms lukt het en soms is het moeilijk. Het is een houding die wij ons allen als christen eigen moeten maken en die gestalte moet krijgen in liefdevolle barmhartigheid en gastvrijheid. De zeven werken van barmhartigheid waaronder hongerigen spijzen, zieken verzorgen en gevangenen bezoeken, die wij allen uit de catechismus kennen, zijn daarvan het logische gevolg.