Kaarsenmis trekt elke week bijna 1000 studenten in Rijsel

Elke dinsdagavond om 22 uur komen tussen de 800 en 900 studenten samen in de Sint-Jozefkapel van de Katholieke Universiteit van Rijsel – door studenten 'la Catho' genoemd – voor een mis bij kaarslicht. 

Sinds de lancering in 2016 groeide het aantal deelnemers maand na maand. Het initiatief begon met een groep van 6 studenten in een kleine kapel. Al snel werd de maximale capaciteit van 300 aanwezigen bereikt en moesten de initiatiefnemers op zoek naar een grotere locatie. Dat werd de Sint-Jozefkapel die lange tijd in gebruik was als examenhal en die ter gelegenheid van haar 100ste verjaardag werd gerestaureerd. Een jaar later bereikte de mis ook de maximale capaciteit van 600 zitplaatsen van die ruimte, waardoor studenten gedwongen werden om vroeg te arriveren om te voorkomen dat ze moeten staan of op de grond zitten. Tijdens de veertigdagentijd van dit jaar moest de veiligheidsdienst van de universiteit honderden studenten wegsturen omdat de ruimte voor de veiligheid maximaal 900 mensen mag ontvangen. 

Kwaliteit, eenvoud en schoonheid

Het succes van de mis is niet te wijten aan een bepaalde spirituele identiteit of kleur, anders dan een doorgedreven aandacht voor de kwaliteit van de liturgie, van de voorgangers en van het meerstemmige koor. 

'Los van de verschillende bewegingen die zich in de Kerk vandaag ontwikkelen, denk ik dat jonge mensen waarschijnlijk het meest aangetrokken worden door eenvoud en schoonheid.'

Dat zegt Joséphine Auberger, student en hoofd communicatie van de studentenpastoraal, aan het Amerikaanse katholieke nieuwskanaal National Catholic Register. 

Volgens Louis Tranié, student en vicevoorzitter van de studentenpastoraal, spelen ook de Wereldjongerendagen van 2023 in Lissabon een rol. Verder ging het via mond-tot-mondreclame. Ook het donker speelt een belangrijke rol. 

'Onderdompeling in het donker trekt veel jonge mensen aan die vervreemd zijn van de Kerk en die zo niet bang hoeven te zijn om door hun buren beoordeeld te worden.'

'Het tijdstip, 22 uur, betekent echt vrije tijd voor onze studenten. Ze hebben hun dag beëindigd en hebben over het algemeen niets meer gepland,' zo voegt priester Charles-Marie Rigail de aalmoezenier van de universiteit eraan toe. Het is een ideaal moment om 'iets aan God te geven en er iets voor terug te krijgen. 

Zeer persoonlijke ervaring

De kaarsen zijn in het koor en in het middenpad geplaatst, zodat vooral Christus aan het kruis en het altaar worden verlicht. Het helpt de jongeren om hun blik naar de hemel te richten in een authentiek contact met God, van hart tot hart, ontdaan van alle wereldse kunstgrepen. 

'Alles is gericht op het Woord van God, van zijn Kerk, dat zoveel verdergaat dan wat mensen kunnen creëren.'

Zo legt priester Charles-Marie uit. 'Het maakt deel uit van een lange geschiedenis en traditie die ver teruggaat en een stevig anker biedt voor allen die nadenken over hun toekomst en het gevoel hebben dat ze in een zeer veranderlijke wereld leven, zeer vloeibaar en vol onzekerheden.' Die dorst kunnen Instagram en sociale netwerken nooit lessen. 

De viering biedt niet alleen een gemeenschapsgevoel, maar door de duisternis ook een zeer persoonlijke ervaring. Dat is een noodzakelijke voorwaarde voor de innerlijkheid die de mis wil bevorderen. 

Geen liturgieconsumenten, maar katholieke gelovigen

Hoe mooi de mis ook verzorgd wordt, het is niet de bedoeling om 'consumenten van mooie liturgie' voort te brengen, aldus de aalmoezenier, wel katholieke gelovigen die elders kunnen helpen opbouwen wat ze aan de universiteit hebben ervaren. 'We zouden het punt missen als deze jonge mensen, bij aankomst in hun plaatselijke parochies, ontmoedigd zouden raken door veel minder boeiende vieringen en zouden besluiten 50 kilometer te reizen om een ​​liturgie te vinden die bij hen past.'

'Ons doel is om in tegendeel hun waardering voor de liturgie zodanig te vergroten dat we hen aanmoedigen de handen uit de mouwen te steken en meer betrokken te raken bij hun parochies om de schoonheid van de vieringen te vergroten en zo lokaal het "kleine wonder van Rijsel" te herhalen.'

Bron: National Catholic Register/Solène Tadié (Engels) vertaling en bewerking Kerknet