Waarom ik niet achterdochtig wil worden

Draai je handtas altijd met de sluiting naar de binnenkant, zegt mijn moeder. Er lopen overal dieven rond. Ze verklaart me ook voor gek dat ik mijn tas zomaar los in het mandje voorop mijn fiets leg. Bij een stoplicht kan iedereen die zomaar meenemen!

Ik weiger om de mensen die samen met mij op straat lopen als mogelijke dieven te beschouwen.

Toen mijn portemonnee dan toch eens gestolen werd, was dat omdat ik hem bij het loket in het postkantoor had laten liggen -  dat was vooral dom van mij.

Onlangs was ik het slachtoffer van een fraude op internet. Iemand bood op tweedehands.be een stel dvd’s aan die mij interesseerden. Kostprijs 31 euro, verzending inbegrepen. Zoals gebruikelijk moet je die eerst betalen voor je ze krijgt toegestuurd. Het geld verdween van mijn rekening, maar de dvd’s kwamen nooit en de aanbieder reageerde ook niet meer op mijn mails.

Eerst denk je nog dat er een vergissing in het spel is, maar stilaan werd duidelijk dat er blijkbaar mensen zijn die als hobby hebben om anderen kleine of grote bedragen te ontfutselen. Ik was verontwaardigd, om het geld, maar nog meer om mijn geschonden vertrouwen.

Moet ik voortaan altijd argwaan hebben als ik online iets bestel? Dat vind ik geen fijn gevoel.

Ik herinner me de tijd dat we onze fietsen gewoon bij de kerk konden achterlaten, zonder ze op slot te doen. Nu moet je je rijwiel best ‘aan de wereld’ vastmaken. De achterdeur was bij mijn ouders nooit op slot, ook als ze ver in de tuin werkten. Nu is zelfs een goed slot niet altijd veilig. Hoewel het toch weer fijn is om te merken dat er niet is ingebroken, ook al heb je per ongeluk de hele nacht je sleutel aan de buitenkant op de voordeur laten zitten.

Was de wereld vroeger eerlijker?

Het heeft denk ik niet met vroeger of nu te maken, maar met hoe anoniem mensen zijn voor elkaar. Daar kan dus aan gewerkt worden!

Ik heb mezelf toegesproken en me voorgenomen om niet echt achterdochtig te worden. De meeste mensen zijn gelukkig te vertrouwen. Het is gewoon pech als je bestolen wordt. Je moet het niet gaan zoeken, maar je moet er ook geen dwanggedachte van maken. Om schoon schip te maken, heb ik een aanklacht ingediend. Het rekeningnummer van mijn ‘fraudeur’ is tenslotte bekend. Bij de politie hebben ze er een heel dossier van gemaakt. En daarmee is de zaak voor mij afgesloten. Als ik in elke onbekende medemens een potentiële oplichter moet zien, zou ik meer verliezen dan mijn 31 euro.

Mijn vertrouwen in anderen laat ik mij niet zomaar afpakken. Dat is mij meer waard dan 31 euro.

Ik wil blijven geloven dat de meeste mensen het goed voorhebben met anderen en dus ook met mij. Achterdocht maakt je heel eenzaam. Ik heb liever vrienden, overal om mij heen, bekende en onbekende. En dat er al eens een snoodaard tussen zit, neem ik er dan maar bij!