De vele parallellen tussen sport en geloven
Paulus schrijft dit aan de inwoners van Korinthië, waar om de twee jaar een atletiekwedstrijd werd georganiseerd.
Paulus gedroeg zich als een topsporter. Alles moest wijken voor zijn doel.
Het is één van de opmerkelijke passages in het boek van Michelle Franssen-Vonk. De 29-jarige Nederlandse probeerde voor een reportagereeks in een lokale krant 80 verschillende sporten uit. Tijdens al dat lopen, springen en zwoegen zag ze vaak parallellen tussen sport en geloof. Ze vatte het samen in een boek met de wat ongelukkige titel Hier komt de titel.
Geloven is als hardlopen. Het is niet iets wat je een paar jaar intensief kunt doen, om de rest van je leven op je lauweren te rusten.
Stijldansen en rugby
Van de 80 sporten die ze uittestte, krijgen er 11 extra aandacht in dit boek. Elke sport leidt naar getuigenissen van gelovige sporters en een conclusie of aanbeveling. Zo is bij stijldansen vertrouwen in de danspartner een must. En in rugby valt de auteur op hoeveel respect er is voor de (verliezende) tegenstander:
Bij rugby staan normen en waarden hoog in het vaandel. Respect is een van de kernwaarden in de sport die er op het eerste gezicht misschien agressief uitziet.
Zowel teamsporten als individuele sporten komen aan bod. Teamsporten waarbij elk zijn rol vervult in een groter geheel, individuele sporten waarbij de rol van een coach erg belangrijk is: Medechristenen die je kunnen helpen als je vast komt te zitten.
Runner's high
Wie sport of gelooft, brengt offers, kan geblesseerd en ontmoedigd geraken. Die runner's high ligt niet voor het grijpen. Wat brandt hen dan voort, die miljoenen sporters?
Toen ik deelnemers aan een halve marathon vroeg waarom ze het doen, vielen er veel stiltes. Ze kwamen na lang nadenken met antwoorden als 'Het is fijn om je grenzen te verleggen' en
'Je weet dat je beter kunt'.
Hier komt de titel - Geloven in de overwinning, Michelle Franssen-Vonk. Arkmedia, 2014, 80 blz, ISBN 978 90 33800 733.