Interreligieuze tolerantie is een kracht
Vorige dinsdag organiseerden de erkende erediensten in ons land, in samenwerking met minister van Justitie Koen Geens, in de Senaat een colloquium dat resoluut religioptimisme uitstraalde. De leiders van deze zes erediensten waren stuk voor stuk in het halfrond aanwezig, maar hadden ervoor gekozen om zelf het woord niet te nemen en het podium te verlenen aan doordeweekse gelovigen, die vanuit hun dagelijkse omgang met hun religieuze overtuiging getuigden wat dit voor hen betekende en hoe dit hen al dan niet religioptimist maakte. De rijkdom aan thema’s tijdens deze korte getuigenissen was groot. Vandaag staan we even stil bij religieuze tolerantie en interreligieuze samenwerking, morgen gaat Kerknet dieper in op wat godsdienst in de praktijk voor de samenleving kan betekenen.
Tolerantie is geen zwakheid, maar integendeel een morele kracht die het waard is om beoefend te worden. Koen Geens
Als de aap aan de mens voorafgaat, waar moeten we God dan situeren?, vroeg de vijfjarige kleinzoon van justitieminister Koen Geens ooit. Voor de aap of tussen aap en mens? Of komt God pas na zowel aap als mens echt ten tonele? Een authentiekere theologische zoektocht naar de essentie van de Openbaring is nauwelijks denkbaar.
De moslimconsulente Mariem Bouselmati uit Molenbeek kon het niet laten haar vreugde uit te schreeuwen zodra ze het podium van de Senaat bestegen had. Wat een plezier om deze grote diversiteit aan religies en overtuigen hier broederlijk naast elkaar in dit halfrond te zien zitten; aan ons om de harmonie die hier heerst, straks ook buiten deze muren uit te dragen. Maar dat gebeurt al veel langer, voegde een jonge Brusselse voetbalcoach er tijdens het vragenuurtje aan toe. Ik werk al twintig jaar samen met jongeren van verschillende geloofsovertuiging; nog nooit is daar op het voetbalveld enig probleem mee geweest. Misschien strookt de vele negatieve berichtgeving over godsdiensten in de media niet helemaal met de realiteit van alledag?
Praten over God op de speelplaats
Op school wordt er door kinderen en jongeren alvast heel open over godsdienst van gedachten gewisseld, getuigde Johanna-Baptista Pelgrims, leerkrachte orthodoxe eredienst van Vlaams-Congolese origine. Een discussie over het geloof op de speelplaats is vandaag even courant als de vele discussies over verschillende muziekgenres dat in mijn schooltijd waren. Jonge kinderen getuigen daarbij trouwens vaak van onverwacht diepe inzichten.
Britse diplomate en lekenpredikante
Het feit dat ik gelovig ben, helpt mij - bij mijn werk als ambassadrice van het Verenigd Koninkrijk in België - om zowel gelovigen als andersgelovigen beter te begrijpen, vertelde Alison Rose, behalve diplomate ook lekenpredikante van de anglicaanse Kerk. Zij had een sprekend voorbeeld in petto om haar punt te maken. Na de tweede Irakoorlog stelde een dominee aan de Amerikaanse legerleiding voor om hen advies te verlenen. ‘Helemaal niet nodig’, klonk het botte antwoord, ‘wij zijn alleen in water en elektriciteit geïnteresseerd.’ En toch hebben de Amerikaanse generaals de betrokken dominee later teruggebeld, eenmaal ze in het moeras van de religieuze diversiteit in Irak helemaal vastgelopen waren.
Pijnpunten
Maar laat ons vooral niet denken dat we de andersgelovigen intussen voldoende kennen en voldoende respecteren. Er zijn immers ook nog altijd pijnpunten. In het jodendom spelen een aantal feestdagen een zeer belangrijke rol, legde Nadine Iarchy uit, ook voor minder orthodoxe of zelfs voor nauwelijks religieuze joden. De Antwerpse getuigt al jaren her en der over de diversiteit van de joodse traditie. Maar als joodse werknemers voor bijvoorbeeld het Joodse Nieuwjaar of voor Jom Kipoer een dag vrij willen houden, moeten ze daar een vakantiedag voor opofferen terwijl zij ze pakweg in de zorgsector op kerstdag doorgaans werken. Er zijn toch wettelijke regelingen denkbaar om de feestdagen van joodse en islamitische medeburgers evenzeer een plek in de samenleving te gunnen?
Ook het verbod op het religieus slachten is voor joden en moslims zeer problematisch; hopelijk weten we daarvoor alsnog oplossingen te vinden. Nadine Iarchy
Lees ook de eerder, op donderdag, en later, op zaterdag verschenen bijdragen van Benoit Lannoo over #Religioptimist?:
- Colloquium maakt deelnemers religioptimist
- Religie biedt hoop op transformatie
- Bekijk hieronder het filmpje dat jongeren voor #Religioptimist? maakten.