Daav haalt Père Guy Gilbert naar Kortrijk
In Kortrijk is een groep vrijwilligers al een kwarteeuw in de weer voor de bouw en de ondersteuning van onderwijsinstellingen en voor sponsorprogramma’s voor minder begoede kinderen, in de praktijk vooral straatkinderen. Aanvankelijk waren ze actief in Pakistan, intussen is dat vooral in India. Zowel in de streek van Calcutta en Bangalore als in de omgeving van New Delhi. De Developing Association for Active Volunteers (Daav vzw) - zo heet deze ngo - inspireert zich daarbij uitdrukkelijk op Don Bosco en werkt dan ook nauw samen met de salesianen. Maar omdat ze de zorg om straatkinderen met hem gemeen hebben, had Daav de bekende Franse prêtre chez les loubards (priester bij de straatjongeren) Guy Gilbert voor hun zilveren jubileum naar Kortrijk uitgenodigd.
Guy Gilbert mag dan 82 zijn, als hij een bomvolle kerk toespreekt, heeft hij niets van zijn authentiek charisma verloren.
Zaterdagavond werden zowel Daav als Père Gilbert gehuldigd in het Kortrijkse stadhuis, in een korte plechtigheid met schepen van Cultuur, Sport en Feestelijkheden (en oud-leerkracht aan Don Bosco Kortrijk) An Vandersteene (N-VA). Daarvoor had Guy Gilbert een dankviering geconcelebreerd in de Onze-Lieve-Vrouwekerk en ’s anderendaags deed hij dat nog eens in de Sint-Maartenskerk. Zaterdagavond was de hoofdcelebrant de jonge Indische salesiaan Simon Nongrum en concelebreerde onder meer ook salesianenprovinciaal Wilfried Wambeke. Zondag concelebreerde onder meer afgevaardigd bestuurder Bart Decancq van de Don Boscoscholen en was de hoofdcelebrant zijn confrater Bert Vanbuel, emeritus bisschop van Kaga Bandoro in de Centraal-Afrikaanse Republiek, die aldaar evenzeer zijn hart aan de straatjongeren verloor.
De sleutel van de pedagogie van Don Bosco is: jonge mensen vertrouwen geven.
Zowel mgr. Vanbuel als Guy Gilbert maakten dat tijdens hun opeenvolgende homilieën concreet. In de Centraal-Afrikaanse Republiek is de bevolking bijzonder jong, getuigde bisschop Vanbuel, maar ze krijgt nauwelijks kansen. Van beroepsscholen om jongeren een vak te leren, had men er voor de komst van de salesianen nog nooit gehoord. Maar de islamistische rebellie in het noorden van het land doet vele van onze inspanningen teniet. Jongeren krijgen met valse beloftes een Kalasjnikov in de handen geduwd. Als ze later ontgoocheld terugkeren, proberen we ze het nodige vertrouwen te geven om hun leven weer op de rails te krijgen. Ook Guy Gilbert werkt voortdurend met jongeren die klappen van het leven gekregen hebben.
Vijftig jaar geleden klopte Alain om twee uur ’s nachts bij mij aan: ‘Ik wil niet naar huis, want ik krijg er alleen… de restjes van de hond te eten'. Guy Gilbert
Ouders en kinderen: hou van elkaar!
Sindsdien begeleidt Gilbert zo’n jongeren in Parijs en runt hij een boerderij in de Provence, waar zij leren wat liefde is. De straatjongeren haten hun ouders, ze haten de ‘flikken’, ze haten alles en iedereen, maar voor dieren kunnen ze wel vaak respect opbrengen. ‘De beesten bedriegen ons tenminste niet.’ En door de liefde die ze voor dieren opbrengen en die ze ervan terugkrijgen, krijgen we ze weer op de been. Ouders, houd van jullie kinderen!, zei Père Gilbert met nadruk. Kinderen, besef dat de liefde van je ouders het mooiste is wat je ooit zult krijgen. De Franse priester pleitte ook uitdrukkelijk voor het gebed in het gezin. Zoveel gaat verloren omdat we onze kinderen niet meer leren bidden. Ouders moeten met hun kinderen bidden, elke dag opnieuw!