Recept voor zorgzaam samenleven uit medicijnkastje annuntiaten

Op de scholencampus van het Heilig Hartinstituut in Heverlee vind je niet enkel onderwijs van de peutertuin tot de hogeschool, maar ook een sporthal, een zwembad, een klooster, een woonzorgcentrum en een boerderij. Zo’n 125 jaar geleden begonnen zusters annuntiaten de site vorm te geven. Het bruist er van het leven in al zijn kracht … en breekbaarheid.

Die wonderlijke mix van kracht en breekbaarheid maken de zusters tot recept voor een zorgzame samenleving.

Dat is de reden waarom het rusthuis dit jaar ook de thuis wordt van enkele studenten (project Sociopolis, hierover binnenkort meer!) en voor de lezingenreeks Zorgzaam samenleven, ook in het wzc. Organisator en econoom van de congregatie Erik Vanleeuw verheugt zich over de opkomst van de eerste editie vorige week. Er waren studenten van Sociopolis en andere christelijk geïnspireerde studentenhuizen, bewoners en hun familie, personeel, buurtbewoners, zusters en belangstellenden uit de zorgsector.

De deuren van de voorziening openen om zorgzaam samen te leven over alle grenzen heen, dat is de Blijde Boodschap die wij vanuit ons charisma willen geven. Jacinta Gilles

Zuster Jacinta Gilles is algemeen overste van de congregatie. Jarenlang hebben we ons charisma vorm gegeven in de zorg voor jongeren. Nu willen we het met dezelfde klemtonen op kwaliteit, preventieve aanpak en het voorbeeld van Christus en Maria, ook waarmaken in de zorg voor ouderen.

Laurence Degreef, directeur van het rusthuis, kan zich helemaal vinden in dat charisma van de zusters annuntiaten. Ik herinner me nog dat een zuster me bij mijn sollicitatie in 2016 vroeg: Wat zou voor een religieuze belangrijk zijn in een rusthuis? Daar kon ik toen niet op antwoorden. Vandaag wel.

Wat heel tof is om te zien - en dat is echt uniek hier - is dat je de kans krijgt om na te denken: wie ben ik als mens? Laurence Degreef

Samen met de collega’s gaan we op zoek naar verbinding met elkaar, schetst Degreef. Voor de zusters is dat ook een groeiproces, vindt zuster Jacinta. En daarin worden we geholpen door de professionals. We voelen een grote betrokkenheid van het personeel op het geheel en op de zusters.

De bewoners en bezoekers voelen het ook, zegt Degreef. Ze stellen wel eens vragen bij onze keuze om personen met een vorm van dementie niet af te zonderen op een wooneenheid. Die storen zo, klinkt het. Dan proberen we hen meer begrip te doen krijgen voor de situatie van die mensen. Als deze bewoners moeten verhuizen op het moment dat ze verward worden, dan wordt het alleen maar moeilijker voor hen.

Ook in het kortverblijf kan het zijn dat ouderen die herstellen van een ingreep de gang delen met een zwaar zorgbehoevende van wie de mantelzorgers even op vakantie zijn.

Wij zijn niet de voorziening die we willen zijn, als we de meest kwetsbare niet onthalen. Laurence Degreef

Met woord en daad proberen we andere bewoners mee te trekken in het verhaal van zorgzaam samenleven. Weg van de zelfbetrokkenheid en het onbegrip die vaak heersen.

Het gezag van het hart doet wonderen, besluit zuster Jacinta met een slagzin die naar voren kwam uit een werkgroep bij het 100-jarig bestaan van de congregatie en die May Claerhout verwerkte in haar gelegenheidskunstwerk bij het onthaal op de site.

Ontdek de seminariereeks Zorgzaam samenleven in de evenementenkalender van Kerknet.