Roos Pinoy, klimaatactiviste en gelovig. ‘Logisch, toch?’

Op de Facebookpagina IJD Gent Student doet Roos een oproep voor elke klimaatmars waar ze zelf aan deelneemt. Wie gaat er met mij mee actie voeren? Meld je aan en loop met mij mee. Roos trekt elke keer haar opvallende groene IJD-pull aan. Ze wil een statement maken: als christen kun je niet anders dan mee opkomen voor een beter klimaatbeleid en behoud van de schepping.

Waarom vind je het zo belangrijk om vanuit je geloof deel te nemen?

Roos Pinoy • Al sinds mijn 15de houdt de opwarming van het klimaat me heel erg bezig. Ik deel de grote bezorgdheid - zeg gerust het pessimisme en boosheid - van Greta Thunberg. Dat zie je misschien niet aan mij, want ik ben best een vrolijk persoon. Mijn boosheid zet ik om in actie.

Tegelijk ben ik al vele jaren actief bij Jokri. Ik ben lid van een groep in Gent (Oude Bareel) en sta mee in de leiding van het zomerkamp Ontmoetingsdagen. Ik had het gevoel dat vanuit de (jongeren)kerk nog niet veel actie was ondernomen. Uiteindelijk bleek er al wel veel te gebeuren, maar zonder veel zichtbaarheid. Daarom deed ik een voorstel. Sinds enkele weken neem ik aan haast elke klimaatmars in Gent of nationaal deel. Wie met me mee wil, vindt alle info op de Facebookpagina. Ik ben makkelijk te herkennen in mijn groene pull van IJD.

In 2015 schreef paus Franciscus zijn ‘groene’ encycliek. Belangrijk voor jou?

Ja, net als de klimaatmarsen nu was die publicatie een welkome duw in de rug. Eigenlijk is het toch niet meer dan logisch dat christenen bezorgd zijn om het behoud van het milieu?  In Genesis staat dat de mens de schepping moet beheren. Dat betekent niet: doe ermee wat je wil. Maar wel: draag er zorg voor. Dat leer je ook uit het verhaal van de Toren van Babel. Het is niet omdat je in staat bent tot technische hoogstandjes, dat ze per se goed zijn.

Als christen beschouwen we het leven en de aarde waarop we leven als een gave van God. Je gaat toch ook het huis waarin je uitgenodigd wordt, niet vernielen?!

Het sleutelwoord is voor mij: harmonie. Ik wil in harmonie leven met de wereld om me heen: mensen, natuur, God.

Voor mezelf ben ik best streng, maar de keuzes van andere mensen veroordeel ik niet. Ik zou wel graag willen dat meer mensen deze levensstijl - slow living - zouden omarmen. Het zou niet alleen beter zijn voor de aarde, maar ook voor hun eigen rust.

Hoe groen ben je eigenlijk?

Oh, zeg maar donkergroen. Sinds mijn 15de ben ik vegetariër. Ik haal bewust geen rijbewijs, voor mij symbool voor gemakzucht en het opgeven van idealen.

Ik geniet van een leven zonder auto en stippel met plezier de snelste, goedkoopste of gewoon tofste alternatieven uit om op mijn bestemming te geraken.

Voor mijn boodschappen gebruik ik een bakfiets. Op Ontmoetingsdagen heb ik zoals alle leiding heel wat knutselmateriaal te verslepen. Ik schrik er niet voor terug om 5 keer heen en weer te fietsen.

Sommigen verklaren me voor zot. Ook in die zin liggen geloof en klimaatactie dicht bijeen! ;)

Je hebt geen schrik om anders te zijn, dat is duidelijk.

Nee, helemaal niet. Sommige vrienden werden mijn verbetenheid een beetje moe. Daarom zijn de klimaatmarsen wel een grote bemoediging voor mij. Nu voel ik me minder alleen in mijn overtuiging.

Als ik meeloop en al die gelijkgezinden blij zie opstappen, dan krijg ik hetzelfde warme gevoel als op Wereldjongerendagen.

Ook in het geloof voel je je vaak alleen, maar niet op zulke momenten!

Soms kom je ook wel voor toffe verrassingen te staan. Zo werd ik onlangs gecontacteerd door iemand van een andere Jokrigroep. Om een goede activiteit rond klimaat en milieu in elkaar te steken, kwam hij zijn licht opsteken bij mij.

Waar kijk je naar uit?

Naar de internationale klimaatbetoging op 15 maart. Uiteraard stap ik dan weer mee in mijn groene IJD-pull. Aan alle jongeren die dit lezen: volg zeker de Facebookpagina van IJD Gent Student en loop met me mee. Het maakt niet uit of we met 2 of 50 zijn. We doen het gewoon.

En naar de Ontmoetingsdagen in juli voor jongeren na het vormsel. Ik start een werkgroepje met leiding en leden om uit te dokteren hoe we het kamp ecologischer kunnen maken. Ook daar kijk ik enorm naar uit.

En verder rond ik dit jaar mijn master Historische taal- en letterkunde af. Maar eigenlijk droom ik van een job als treinbegeleider.