Jarig zijn in de paastijd

Net als heel veel mensen ben ik jarig in de lente. Ik werd geboren op Beloken Paasmaandag, een dag die alleen bijzonder klinkt vanwege de samenvoeging van twee andere, echte ‘hoogdagen’.

Op mijn verjaardag was Pasen dus nooit ver weg. Pasen en mijn verjaardag speelden vaak haasje over: soms viel Pasen ervoor, dan weer erna. Maar Pasen verschuift zoals we allemaal weten, en dus keek ik als kind telkens met spanning uit naar de volgende paasdatum.

Ooit moest het toch lukken om op Paasdag te verjaren!

En ja hoor, toen ik 10 werd en toen ik 21 werd, was ik een Paasjarige. Het gaf die verjaardagen een extra glans. Iedereen op zijn paasbest op mijn verjaardag! De sfeer van hoop en levenskracht die er rond Pasen hangt, straalde dan ook af op mij.

Ik ben al jarig geweest op Paaszaterdag en Goede Vrijdag, wat een beetje sip was. Dit jaar was ik jarig op Witte Donderdag. Dat is een fijne dag, met het mooie verhaal van de voetwassing. En Jezus die plannen maakt om – veel later – weer samen te eten met al zijn vrienden. Alleen naar het einde toe wordt het tragisch.

Tegenwoordig kun je op internet opzoeken wanneer Pasen valt in de toekomst.

Zo ver ik redelijkerwijze jarig kan zijn, ligt er voor mij geen Paasverjaardag meer in het verschiet.

Daarvoor zou ik al 93 en 100 moeten worden, dan valt het weer samen. Maar die Paasverjaardagen zal ik wellicht aan een andere tafel vieren, in een andere dimensie.

Maar of je nu jarig bent of niet, Pasen is een heerlijk feest. Als Kerstmis een feest is om ons binnen te koesteren in de warmte van elkaars aanwezigheid en om te vieren dat Gods liefde heel dicht bij ons is gekomen, dan is Pasen een feest om samen naar buiten te trekken en te genieten van de levenskracht in onszelf en in de natuur. Als al die schijnbaar dode bomen weer blaadjes kunnen krijgen, dan kunnen wij ook onze wereld warmer en beter maken.

Want liefde is altijd sterker dan de dood, dat heeft Jezus eens en voorgoed bewezen.

Ik wens jullie allen een zalig Paasfeest!