Bucketlist van een trappist ~ broeder Guerric
Broeder Guerric (63) is trappist in Westmalle. Zijn bucketlist heeft verdacht veel weg van een gebed. Niet toevallig. Als monnik probeert hij juist weg te komen van wat ik wil, om te achterhalen wat God wil. Die stem resoneert mee in zijn bucketlist. Samen met de gewijde stilte van de kloostergang.
#1 Echt naar elkaar kunnen luisteren
Dat mensen echt naar elkaar gaan luisteren, hun vooroordelen opzij zetten, hun filters uitschakelen. Om met open mind en luisterend hart de boodschap of het standpunt van de ander te (willen) verstaan, zich ervoor open te stellen, zich empathisch in te leven in de ander.
En dat aldus een dialoogcultuur mag groeien, eerst in de eigen kring maar ook wereldwijd, in de breedte en in de diepte, tussen beleidsmensen en uitvoerders, tussen jongeren en ouderen, tussen leidinggevenden en mensen op de werkvloer.
#2 Vrij en moedig spreken als christen
Dat katholieke christenen in Europa en in speciaal in Vlaanderen vrijmoediger zouden zijn in hun spreken en optreden. Dat ze in zichzelf de vrijheid opdelven om moedig uit de hoek te komen, getuigenis afleggend van de hoop die in hen leeft: dat Christus de wereld verlost door zijn Menswording, zijn dood en verrijzenis en dat de gave van zijn Heilige Geest telkens opnieuw spiritueel leven doet ontstaan.
#3 Toekomst voor Europa
Dat de landen van Europa positief zouden staan tegenover het enorme potentieel aan vreemdelingen en vluchtelingen. Dat zij in plaats van wallen op te werpen en grenzen te sluiten, de stroom asielzoekers gekanaliseerd en georganiseerd opnemen, begeleiden en integreren in de eigen samenleving. Dan krijgt Europa weer toekomst!
#4 Overal bomen en bossen!
Dat er veel meer bomen en bossen zouden geplant worden, overal waar dit mogelijk is: langs straten, in bermen en plantsoenen, op verloren en mistroostige plekjes in onze steden, in voortuintjes en op steriele gazons, op oude landbouwgronden, op voormalige industrieterreinen en in recreatiegebieden.
Er kan niet genoeg geplant worden!
En dat die jonge aanplanten minstens ook enige jaren goed verzorgd, geleid en begoten worden!
#5 Een wens voor mezelf
Voor mezelf wens ik, na 40 jaar monnikenleven in gemeenschap, een stille plek waar ik me als semikluizenaar zou kunnen terugtrekken om me te wijden aan contemplatie, studie en gebed. Liefst aanleunend bij een monialengemeenschap waar ik als priester dienst zou kunnen doen als voorganger in de Eucharistie en bedienaar van het Woord.