Wat gaan we dit jaar van de vasten maken?
Heeft u al een vastenpuntje? Nee? Ik kan het u nochtans aanraden. Een vastenpuntje is een soort werkpuntje voor de vasten. Zo wordt die lange periode tot Pasen een beetje concreter ingevuld. Iets minderen, iets laten of juist iets meer gaan doen, je kunt alle kanten op. Keuze te over.
We zijn helaas nog niet zo ver dat we samen voor hetzelfde ‘jaarpunt’ kiezen en elkaar erin kunnen versterken. Misschien leren we dat binnenkort. Maar voorlopig gaat iedereen nog voor zijn of haar eigen ‘puntje’.
Het uitzoeken van een vastenpuntje is een serieuze bezigheid.
Want een goed vastenpuntje werkt echt, zelfs over de vastenperiode heen.
Vorig jaar zocht ik elke dag naar iets om dankbaar om te zijn, en dat heeft mijn ogen geopend voor de grote kracht van dankbaarheid en de positieve invloed op mijn humeur. Ook al heb ik dat wellicht misschien alleen zelf gemerkt, maar toch.
Dit jaar wil ik telkens op het einde van de dag nagaan of ik iets goddelijks heb gezien in een mens die ik heb ontmoet. Iemand die ik al ken of iemand die mij onbekend is, maar die ik in de loop van de dag ergens tegen het lijf ben gelopen. Veel te vaak erger ik mij aan kleine kantjes van mensen of doe ik een beetje meewarig over hen of roddel ik vrolijk mee over iemand.
Het lijkt me een gezonde tegenwind om nu eens in mensen op zoek te gaan naar een glimp van God.
Op Aswoensdag hield ik opeens mijn hart vast. Zou het me wel lukken om elke dag een goddelijke mens te ontdekken? Misschien waren die niet zo dik gezaaid als ik dacht. Of misschien was ik inmiddels slechtziend geworden en niet meer in staat om ze te spotten?
Maar ik had me nodeloos zorgen gemaakt. Want na enkele vastendagen is het al duidelijk: elke dag is er keuze te over.
In zoveel mensen zie ik dagelijks een glimp van iets goddelijks.
Oude bekenden die met een vleugje humor mijn starre mening doorbreken. Een onverwachte uitnodiging. Een blij kind. Een puberjongen met een open, eerlijke blik in zijn ogen. De postbode die even aanbelt als hij iets niet in de bus krijgt. De dame achter de kassa die me geduldig de voordelen van een actie uitlegt.
Zoveel goede zorgen, zoveel aandacht voor anderen, zoveel goede bedoelingen. Mijn argwaan, ergernis en cynisme smelten als sneeuw voor de zon.
Er zijn zoveel mensen waar God uit spat. En de vasten is nog maar net begonnen.