Tertio over kerkdiensten zonder zang en koffie
Vanaf 1 juli mogen geloofsgemeenschappen in België met 200 mensen samenkomen. In werkelijkheid kunnen er aanzienlijk minder mensen meevieren, want de samenkomsten zijn gebonden aan een strikt protocol. Zo moeten kerken per persoon een oppervlakte van 10 m² voorzien, een maatregel die ook tijdens de zomermaanden van kracht blijft. Veruit de meeste voorgangers ervaren dat als een probleem, blijkt uit een rondvraag van Tertio.
Met bang hart
Samenkomen in de kerk, het kan weer. De Nationale Veiligheidsraad gaf groen licht aan erkende geloofsgemeenschappen in ons land om vanaf maandag 8 juni opnieuw erediensten te houden. Hoe verliep de heropstart? Tertio vroeg het parochieassistenten en voorgangers in diverse kerken. Op zondag 14 juni stond het parochieteam van de Onze-Lieve-Vrouw Boodschapkerk in Antwerpen klaar met mondmaskers om de parochianen te ontvangen. Met een bang hart en vragen: hoeveel mensen zouden er komen, gaat alles vlot verlopen?, illustreert Chantal Van Herck, lid van het parochieteam. We waren dan ook blij dat er toch 45 gelovigen kwamen meevieren. Bij het binnenkomen gaven we de nodige uitleg. Dat verliep allemaal heel vlot. Parochianen waren blij om weer te kunnen vieren en ze hadden begrip voor de maatregelen.
Onwennig maar deugddoend
Het was wat onwennig met al die regels, maar deugddoend, getuigt ook Lucrèce Ongenaert, parochieassistent in Sint-Gillis-Waas en Stekene. Ze stond aan de inkom om mensen te verwelkomen. Ik vroeg me af of de mensen met dat mondmaskertje mijn glimlach wel konden zien. De tweede week stond ik in het gangpad en kreeg ik de kans een babbeltje te maken. Bij alleenstaanden voelde ik aan dat dat kleine gebaar hun deugd deed. Na de viering werd er buiten op de parking toch wat nagepraat. Anglicaans kapelaan Stephen Murray van de Saint John’s Anglican Church in Gent zegt dat het redelijk ging. De eucharistie vieren met gelaatscherm en handschoenen stoort wel. Ook de grote afstand onder de aanwezigen is vreemd.
Zingen is niet toegestaan, er zijn geen activiteiten voor de kinderen en jeugd, geen gastvrijheid na de dienst. Het is fijn weer samen te vieren, maar het leven van onze gemeenschap is erg veranderd. Kapelaan Stephen Murray
Obstakel
Voor twee protestantse kerken was de afstandsregel reden om niet te hervatten. We zijn niet heropgestart, verklaart Katelijne Depoortere, predikant bij Kapel De Olijftak in Brasschaat. Cruciaal voor ons is het moeten weigeren van mensen en tegelijk een redelijk groot team te moeten hebben dat coördineert en rapporteert. Ook het afraden van zestigplussers om naar de eredienst te komen, vinden we discriminerend. Dat er geen koffie mag worden geschonken, is tot daaraan toe, maar dat mensen direct naar huis moeten na de dienst zonder na te kunnen praten, dat zijn zaken die het gemeente-zijn in het hart treffen. Ook de deuren van de Protestantse Kerk Brussel blijven nog gesloten. De regels voor de samenkomsten zijn voor ons niet haalbaar, verklaart predikant Douwe Boelens.
Onlinediensten
De meeste respondenten zien de 10 m²-regel het liefst zo snel mogelijk verdwijnen. Toch klinken er ook positieve geluiden. Een meerderheid van de bevraagde kerken verwacht door te gaan met de onlinediensten. “We hebben er mensen buiten onze gemeenschap mee bereikt”, zegt Murray. Ook de Antwerpse predikant Bert Dicou is positief: We hebben moeten investeren in techniek, en daar zal ongetwijfeld het een en ander bijkomen.