Eva Vromman in Tertio: Mevrouw, niet teveel over God en Jezus hé!

Lesgeven voelt voor mij zelden als werken. Het is wat ik graag doe, schreef Eva Vromman in haar boek: Passie twijfel. Het geloof van een godsdienstleerkracht, dat net voor de coronacrisis uitkwam. Hoe vergaat het haar nu?

Ik merk dat de leerlingen wat moedelozer worden, beaamt Eva Vromman de groeiende maatschappelijke bezorgdheid over het mentale welbevinden van de jeugd. De zesdejaars zouden onlangs ‘Honderd Dagen’ vieren, maar dat kon uiteraard niet doorgaan. Nu hopen ze na Pasen ‘vijftig dagen’ te kunnen vieren, maar ja … Vooral voor de zesdejaars in het middelbaar en de eerstejaars in het hoger onderwijs is de impact van de pandemie niet te onderschatten, vind ik. Voor hen valt veel bijzonders weg dat nooit nog terugkomt.

Samen onderweg

Vromman geeft les in Barnum, een ASO-school in Roeselare. Het vak godsdienst werd geen moment in vraag gesteld toen de regels omtrent verplicht afstandsonderwijs in voege kwamen. Momenteel verloopt de les de ene week online en zien we elkaar de andere week in de klas. Online mis ik de inbreng van de leerlingen en is het moeilijk tot een gesprek te komen. Soms botsen we op technische mankementen. In mijn lessen verwerk ik vaak korte videofragmenten van reportages of filmpjes van internet en als dan het beeld vastloopt, gaat de les voor een stuk verloren. Van de projecten die Vromman jaarlijks voor haar leerlingen uitwerkt, kan er door corona geen een doorgaan. Zo neem ik gewoonlijk de vijfdejaars mee naar Brussel en bezoek ik Auschwitz met de zesdejaars. Zulke projecten zorgen ervoor dat we elkaar beter leren kennen doordat we ons er samen op voorbereiden. Die drive missen we nu. Dat is erg spijtig. En voor de leerlingen is het een definitief gemiste kans.

Beide voeten op de grond

Desondanks blijft Vromman haar job met plezier doen, al 15 jaar. Ja, ik werk graag met jongeren. Degenen die in se niet in mijn vak geïnteresseerd zijn, kan je triggeren. Soms stap ik bij een eerste les de klas nog maar binnen en is het al van: ‘Niet teveel over God en Jezus hé’. Dan is het kwestie daarin een evenwicht te zoeken en een stuk met hen mee te gaan. Te sterk aan jezelf vasthouden is volgens mij geen optie. Samen op weg gaan is fijn, hoewel niet altijd (lacht). Je moet als godsdienstleerkracht niet verwachten dat je ik-weet-niet-wat verwezenlijkt. Je staat best met beide voeten op de grond.

Not done

Schoolpastoraal vindt Vromman een verre van eenvoudige opdracht. Verplichte misvieringen zijn voor haar alvast not done. Ik vind dat vandaag niet meer kunnen. Alsof we het minder erg vinden dat leerlingen tijdens de viering maar wat zitten te lachen, dan dat ze er niet zouden zijn. Zo gooien we onze boodschap te grabbel. Ik ben evenmin te vinden voor een verplicht ochtendgebed in de klas. Dat is geen kwestie van ‘we moeten dat durven’, maar van realiteitszin. In de juiste context kan bidden op school wel gepast zijn, zoals bij de start van een schooljaar of voor de maaltijd op een pedagogische studiedag.

Maar met verplichte vieringen en gebeden gaan we het niet redden. Ik denk trouwens niet dat we gered moeten worden.

Buiten de comfortzone

In haar boek beschrijft Vromman haar visioen voor de toekomst van de kerk als een vreugdevolle, nederige en open kerk die stappen zet naar de mensen en die bruggen bouwt naar de wereld om haar heen, ook naar de wereld van het onderwijs. Ze wikt haar woorden na de vraag hoe ze daar vandaag naar kijkt, nu de afkalving van de kerk versneld en versterkt lijkt te worden door de coronacrisis. Ik ben niet zo pessimistisch, ook al wordt het moeilijker. De ouderen en randkerkelijken zullen na corona misschien helemaal niet meer terugkomen. Toch kunnen we gemeenschap blijven vormen, ook met kleine groepen.

En zoals Jezus de eerste stap zette om Zacheüs te ontmoeten, zo moeten wij naar de wereld toe gaan en buiten onze comfortzone treden.

Het is belangrijk dat we ons door de buitenkerkelijke werkelijkheid laten bevragen.

• Lees het volledige interview van Frederique Vanneuville met godsdienstleerkracht Eva Vromman in Tertio nr. 1.095 van morgen woensdag 3 februari 2021. 
• Voor een gratis proefnummer van of een abonnement op Tertio.
• Eva Vromman, Passie en twijfel. Het geloof van een godsdienstleerkracht, Halewijn, Antwerpen, 2020, 120 blz. Bestel het boek online via Kerknet-shop.