Met die vraag benaderen we dit jaar een dertigtal muziekliefhebbers. Hun antwoorden vind je op Kerknet en op Spotify, het online muziekplatform waar we bouwen aan een unieke playlist: 'De 100 van Kerknet'.
Deze week luisteren we naar de favorieten van Hugo Quintiens.
Hugo werkte tot 2000 in de bankwereld, om dan over te stappen naar CCV in het bisdom Hasselt. Hij werd er coördinator. De voorbije jaren was Hugo bisschoppelijk gedelegeerde voor de vorming in bisdom Hasselt. Literatuur is op kunstzinnig gebied zijn grootste passie.
Voor De 100 van Kerknet selecteert hij muziek van Pink Floyd, Antonin Dvorak en een lied uit Taizé.
Hugo: 'In dit nummer zit een beweging van harmonie naar disharmonie. In mijn voorstelling betekent het een verval tot verlatenheid en volstrekte eenzaamheid, waarin het verlangen naar vriendschap of liefde bijna sterft. Maar middenin de grootste eenzaamheid ontstaat nieuwe hoop en zwelt aan tot perspectief, tot gelouterd geluk — het heeft iets van een opstanding.'
Hugo: 'Het weemoedige Largo uit deze symfonie van Dvorak ontroert mij iedere keer weer en stemt me telkens zachter, milder en hoopvoller omdat er zoveel fijngevoeligheid uit spreekt. Op YouTube ontdekte ik enkele jaren geleden de uitvoering gedirigeerd door de Roemeen Sergiu Celibidache: een genot voor het oog en het oor.'
Hugo: 'Een aantal psalmen is mij in de loop der jaren dierbaar geworden. Onder meer psalm 103. Dit lied begeleidt mij al geruime tijd. Als ik probeer te bidden en ook op andere ogenblikken, duikt het in mij op en – naargelang de omstandigheden – zing ik het in stilte of hardop. Er is veel om dankbaar voor te zijn.'
