De 100 van Kerknet - de keuze van Ignace Thevelein
Wat zijn jouw drie favoriete religieuze of spirituele muziekstukken, en waarom? Met die vraag benaderen we dit jaar een dertigtal muziekliefhebbers. Hun antwoorden vind je op Kerknet en op Spotify, het online muziekplatform waar we bouwen aan een unieke playlist: 'De 100 van Kerknet'.
Deze week kiest Ignace Thevelein drie favorieten.
Ignace is priester van het bisdom Brugge en diocesaan verantwoordelijke voor de kerkmuziek. Vanuit zijn functie probeert hij om zo veel mogelijk vormen van kerkmuziek te ondersteunen en ze aan te bieden via concerten en workshops. Mits een goede duiding kan kerkmuziek een heel sterke verkondiging zijn van ons christelijk geloof.
Voor De 100 van Kerknet selecteert hij muziek van Arvo Pärt, J.S. Bach en gregoriaans.
• Lees ook dit interview met Ignace Thevelein: 'Bach blijft aan me kleven'
'Christus factus est pro nobis' – gregoriaans
Ignace: 'Dit is het graduale voor Palmzondag dat gezongen wordt na de tweede lezing die komt uit Filippenzen 2,6-11. Dit gregoriaanse graduale bevat de verzen 8 en 9 uit Filippenzen 2. De lezing is een Christushymne met als thema: Alles is bestemd tot eer van Christus die zichzelf vernederd heeft en door God hoog verheven werd.
De eerste zin – Christus was gehoorzaam tot de dood – wordt gezongen met lage noten om de tragische inhoud van de tekst weer te geven. Het tweede vers – ‘propter quod Deus’ – waarom God Hem zal verheerlijken – is een uitbundige lofzang met jubelende hoge noten.
Ik kies voor deze muziek omdat Christus de kern van ons geloof is en dat wij een hymne over Hem in een prachtige gregoriaanse zetting moeten blijven koesteren.'
J.S. Bach (1685-1750), Openingskoor uit de cantate BWV 103, 'Ihr werdet weinen und heulen' (1725)
Ignace: 'De cantate Ihr werdet weinen und heulen (BWV 103) klonk in Leipzig op de 3de zondag na Pasen (Jubilate). Het evangelie van de dag was het afscheid van Jezus en zijn belofte van terugkeer (Jo. 16,16-23). De cantate opent met een citaat uit het evangelie:
Jezus schetst de uitzichtloze situatie waarin de leerlingen zullen terechtkomen bij zijn heengaan.
Ze zullen wenen en huilen, maar de wereld zal zich verheugen. In het tweede deel van het openingskoor verandert de droefheid in vreugde, zoals Jezus had aangekondigd. Om dit muzikaal vorm te geven, gebruikt Bach een vrij virtuoze en gecompliceerde zetting met als bezetting flauto piccolo, twee hobo d’amores, strijkers en continuo. Een wervelende schildering van de droefheid en de vreugde is het muzikale resultaat.'
Arvo Pärt (°1935), Magnificat (1989)
Ignace: 'De eeuwenoude tekst uit het Lucasevangelie werd door ontelbare componisten getoonzet. In de versie van Pärt krijgt de tekst een totaal nieuwe benadering door verrassende samenklanken en het gebruik van vrij ritme. Deze middelen werden door Pärt ingezet om de inhoud van de tekst maximaal expressie te verlenen. Voor de realisatie gebruikt hij enkel koor a cappella, dus zonder instrumentale begeleiding.'
Foto: Kate Neels
