De 100 van Kerknet — de keuze van Inge Cordemans

Wat zijn jouw drie favoriete religieuze of spirituele muziekstukken, en waarom?

Met die vraag benaderen we dit jaar een dertigtal muziekliefhebbers. Hun antwoorden vind je op Kerknet en op Spotify, het online muziekplatform waar we bouwen aan een unieke playlist: 'De 100 van Kerknet'.

Deze week luisteren we naar Inge Cordemans en haar drie favorieten.

Inge is bisschoppelijk gedelegeerde voor de communicatie in het bisdom Brugge. Echt favoriete muziek heeft ze niet. Soms luistert ze naar Het Zesde Metaal, andere keren verkiest ze de opera’s van Wagner. Ook hedendaagse klassieke muziek trekt haar sterk aan. Je vindt op haar Spotify namen zoals Olivier Messiaen, Johan Duijck en Ola Gjeilo.

Voor De 100 van Kerknet selecteert ze muziek van Ola Gjeilo, W. A. Mozart en een Taizé-lied.

Ola Gjeilo (°1978), 'Evening prayer' (2010)

Inge: 'Ola Gjeilo schreef al heel wat hedendaagse religieuze koormuziek. Deze Noorse componist verstaat de kunst om hedendaagse melodieën te combineren met sterke inhoudelijke teksten. Dit avondgebed is gebaseerd op een tekst van Augustinus: Bewaar, God, de mensen die vannacht waken, wakker liggen of wenen. En laat je engelen zorg dragen over zij die slapen. De saxofoon in combinatie met het koor en de piano geeft deze muziek een heel bijzonder accent. Het geheel straalt vertrouwen en rust uit, om vol vrede te slapen.'

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791), 'Lacrimosa', uit het Requiem (1791)

Inge: 'Mozart was slechts 35 jaar toen hij de opdracht kreeg om een dodenmis te schrijven. De flamboyante en geniale Mozart was zwaar ziek en begon met zijn laatste krachten te componeren. Zijn requiem zou nooit afgewerkt raken. Dat deden twee vrienden voor hem. Hoe aangrijpend dat een jonge man met de dood voor ogen zo’n muziek schrijft. Zijn muziek getuigt terzelfder tijd van vertrouwen én angst, van verlangen om te leven én te sterven.'

Taizé-lied 'Laudate Dominum'

Inge: 'Taizé staat voor korte refreintjes die vele keren herhaald worden. Laudate Dominum als mantra van rust en dankbaarheid. Hier geen ingewikkelde partituren of complexe muzikale systemen.  Wel eenvoudige melodieën, die recht naar het hart gaan. Want is dat niet de kern van spirituele muziek? Dat ze het hart raakt, dat ze aan het bidden zet?'