Commentaar bijbellezing 14/4: ‘Het ging niet anders’ - Saskia van den Kieboom

Evangelie: Lucas 24, 35-48 - ‘Waarom komt er twijfel op in uw hart?’

In die tijd vertelden de twee leerlingen wat er onderweg gebeurd was en hoe Jezus door hen herkend werd aan het breken van het brood. Terwijl ze daarover spraken, stond Hijzelf plotseling in hun midden en zei: ‘Vrede zij u. Ik ben het; vrees niet’. In hun verbijstering en schrik meenden ze een geest te zien. Maar Hij sprak tot hen: ‘Waarom zijt ge ontsteld en waarom komt er twijfel op in uw hart? Kijkt naar mijn handen en voeten: Ik ben het zelf. Betast Mij en kijkt: een geest heeft geen vlees en beenderen zoals ge ziet dat Ik heb.’ En na zo gesproken te hebben, toonde Hij hun zijn handen en voeten. Toen ze het van vreugde en verbazing niet konden geloven, zei Hij tot hen: ‘Hebt ge hier iets te eten?’ Zij reikten Hem een stuk geroosterde vis aan. Hij nam het en at het voor hun ogen op. Hij sprak tot hen: ‘Dit zijn mijn woorden, die Ik sprak toen Ik nog bij u was. Alles moet vervuld worden wat over Mij geschreven staat in de Wet van Mozes, bij de profeten en in de psalmen.’ Toen maakte Hij hun geest toegankelijk voor het begrijpen van de Schriften. Hij zei hun: ‘Zó spreken de Schriften over het lijden en sterven van de Messias en over zijn verrijzenis uit de doden op de derde dag, over de verkondiging onder alle volkeren, van de bekering en de vergiffenis van de zonden in zijn Naam. Te beginnen met Jeruzalem moet gij van dit alles getuigen.’

Commentaar Saskia Van den Kieboom: ‘Het ging niet anders’

Het ging niet anders. Jezus is op schandalige wijze veroordeeld en gedood, maar het ging niet anders. Het ging niet anders omdat de Schrift in vervulling moest gaan. Omdat duidelijk moest worden tot wat wij als zondige mensen in staat zijn, omdat duidelijk moest worden dat Jezus ondanks dat alles koos voor geweldloos verzet en onvoorwaardelijk koos voor vrede. Omdat Jezus na drie dagen zou verrijzen tot verrezen Christus, die dan, ondanks onze zonden, voor altijd bij ons zou zijn. 

Er zijn momenten dat ik iets van dit mysterie lijk te snappen, heel vaak bevat ik het niet. En stel ik me de vraag keer op keer: kon het echt niet anders? Wat ik er van begrijp, is dat het niet anders kon voor Jezus om te kunnen verrijzen. 

Jezus is verrezen, we vierden het vol vreugde met Pasen. Maar de verrijzenis was geen spectaculair gebeuren: Jezus die triomfantelijk uit zijn graf kwam onder luid applaus van vele omstanders die spontaan alleluia zongen met een eind goed al goed. Nee, het ging veel subtieler. Jezus verrees in de stilte en verscheen maar bij mondjesmaat aan zijn eerste leerlingen die er in het begin nog nauwelijks over durfden te getuigen. Ze wisten niet wat hen overkwam, ze waren soms bang, en toch brandden hun harten. Toch was er een serene maar allesomvattende vrede en vreugde van zodra deze eerste leerlingen doorhadden dat ze wel degelijk met de verrezen Christus te maken hadden. Christus, die overigens alles doet om de mensen gerust te stellen, door hen vrede te schenken, door gewoon als vanouds
samen te eten, door de informatie te geven die op het moment nodig is. Door hen erop te wijzen dat het inderdaad niet anders kon, maar dat de verrijzenis echt had plaats-gevonden. Hoe onbevattelijk dat alles ook was en is, de leerlingen kregen de opdracht mee van Christus om er over te gaan getuigen. Te beginnen in Jeruzalem, maar bij uitbreiding ook de gehele wereld: getuigen over de ver-
rezen Christus. Het geeft ons wellicht moed te zien dat we het vandaag nog altijd kunnen en mogen doen. Getuigen met een brandend hart over die verrezen Jezus Christus! Laten we er onophoudelijk mee doorgaan! 

Saskia Van den Kieboom is stafmedewerker gezinspastoraal en aanspreekpunt voor geloof en homoseksualiteit.