Geloven, een lieflijk spel van paradoxen
Mensen zijn geneigd om in tegenstellingen te denken. Vandaag misschien nog meer dan voorheen? Het is vaak het een of het ander. En-en laat teveel ruimte voor misverstanden en menselijk falen.
Ook in ons denken over God vinden we dat zwart-witpatroon terug. Is onze redding ons eigen werk of dat van God in ons? Maar het denken in tegenstellingen blijkt niet erg vruchtbaar. Want waarom zouden we God en de mens tegenover elkaar zetten? Heeft God onze armen niet geschapen als verlengstuk van zijn handen?
De Nederlandse theoloog Koert Koster vat het samen in een pittige tekst, die we grafisch uitwerkten.
Iedere theologie die niet spreekt met twee woorden en het gouden midden zoekt, moet vroeg of laat wel schipbreuk lijden. Koert Koster
Koert Koster diept een verhaal uit zijn studententijd op om te illustreren hoe hij tot zijn theologie van het midden komt.
Ik woonde bij een oude hospita in Nigtevecht in huis. Ze maakte indruk op mij in haar statige herenhuis, waar ze prima in paste. We keken samen naar de Champions League in het jaar dat Ajax kampioen werd. Daarnaast hadden we af en toe een diepgaand gesprek over het geloof.
Ik was onder de indruk van haar als persoon, maar ook van haar geloof en de ernst waarmee ze dat beleed. Wat opviel was haar twijfel over de toekomst. Over háár toekomst. Ze was onzeker, zelfs bang voor de dood. Ze twijfelde over haar eigen leven, de oprechtheid daarvan, maar ze dacht eveneens aan haar zonden.
Ze was zich zeer sterk bewust van haar zondigheid. Ik vond dat verdrietig. Meermaals probeerde ik haar duidelijk te maken dat Gods genade zoveel groter is dan haar ‘slechte’ werken. Ik praatte niet met haar over haar zonden, maar accentueerde keer op keer de genade.
Ik tekende de situatie uit: een (mols)hoopje zonde en een hele grote berg van genade. De zonde was haar wel duidelijk, maar de genade van God in Christus, díe zag ze niet. Of in elk geval onvoldoende. Wellicht had ik bij een ander persoon – iemand die heel erg goed en groot over zichzelf dacht - de zonde wel als berg getekend en benadrukt in de gesprekken.
Daarom gebruik ik de waarheden uit de Bijbel – die in beide richtingen terecht zijn – in de context waar ze toegepast moeten worden.