Help, mijn man wil niet dat ik onze kinderen over God vertel

Eerste Hulp Bij Liefde gaat op zoek naar inzichten en praktische tips bij levensechte relatieproblemen. Stel je vraag en wij stellen ze aan een team van relatie-experts.

Beste Lieve,

Ik zie mijn man echt graag en hij mij ook. Dat hij niet gelovig is, wist ik al lang en we respecteren elkaars levenshouding. Maar laatst ontstond een hoogoplopende ruzie nadat ik ons zoontje het bijbelverhaal van het verloren schaap had verteld. Ik wil mijn geloof niet aan hem opdringen, maar ik vind ook niet dat ik erover moet zwijgen. We kunnen het maar niet eens worden en het voorval knaagt aan onze relatie. Wat nu?

Suzanne

Ik kan me voorstellen dat dit pijn doet, Suzanne. We leggen je vraag voor aan Katie Velghe, gespecialiseerd in gezinspastoraal bij IDGP.

Katie, hoe zou jij omgaan met zo’n meningsverschil?

Katie Velghe • Er zit veel pijn in die vraag. Pijn omdat je iets wat voor jou zo belangrijk is, niet kunt delen met de mensen die voor jou zo belangrijk zijn.

Weet dat je niet alleen staat met die pijn. Veel jonge paren dachten dat dit ene verschilpunt tussen hen en hun partner wel vanzelf overbrugd zou raken.

In plaats daarvan werd de kloof nog groter toen er kinderen kwamen.

Wat is nu mijn raad? Als jullie overleggen over wie de was en de boodschappen doet, hoeveel te meer is dan geen overleg nodig over hoe jullie samen in het leven staan en de kinderen opvoeden? Ga dus allereerst met elkaar respectvol het gesprek aan. Voel de pijn aan die bij je partner mogelijk bestaat. Misschien kun je eens nagaan wat er wel mogelijk is? Als voorlezen uit een kinderbijbel voor je partner te ver gaat, kan dan een kruisje voor het slapengaan wel?

Luisteren is alleszins belangrijker dan spreken in zo’n geval. Pas als je partner zich gerespecteerd voelt in zijn of haar beleving, kan er - hopelijk - een opening komen in die radicale ‘nee’ tegen jouw beleving.

Deze gesprekken zijn geen strijd met de geloofsopvoeding van de kinderen als inzet. Ze maken deel uit van het liefdesverhaal van 2 mensen die anders zijn.

En op die manier maken ze ook deel uit van de geloofsopvoeding van hun kinderen, die dit horen en zien.

Misschien voel jij je niet klaar voor zo’n gesprek. Of vermoed je dat je partner er niet klaar voor is. Mijn tweede raad is dan ook om de situatie te aanvaarden en zelfs te waarderen. Je partner en kinderen almaar liever zien gewoon zoals ze zijn (en niet zoals jij wil dat ze zijn), is dat niet precies zoals Jezus van de mensen hield? In deze post-christelijke cultuur leer jij iets wat enorm belangrijk is: dat God juist daar is, waar Hij zich belangeloos wegschenkt. Hoe pijnlijk de situatie ook is, ze kan jou tegelijk dichter brengen bij de liefde met grote L.

Ook zonder God ter sprake te brengen, leren je partner en kinderen zo iets over Gods liefde. Jij alleen kent er de oorsprong van. Ze mogen zich veilig en blij voelen in jouw hoop, zomaar.

Jouw leven is het mooiste getuigenis. En misschien komt dan ooit de vraag naar jouw Bron.

Tips

• Praat met elkaar en denk niet meteen dat je je in je partner vergist hebt. Dit gesprek maakt deel uit van jullie liefdesverhaal.
• Aanvaard en waardeer deze situatie als een voedingsbodem voor je eigen geloof. Leestip: Dietrich Bonhoeffer 'Voor en met God leven wij zonder God'.
• Zie je partner en kinderen graag, belangeloos. Zo leren ze nog het allerbelangrijkste over God.

• Heb je zelf relatievragen? Stuur een mailtje naar Lieve. Doen!
• Ontdek het aanbod van Gezinspastoraal (IDGP).