Kathedraaldenkers - Koen Vlaeminck [standpunt]
Toen de Notre-Dame in april 2019 in vlammen opging, leek het alsof een deel van onze collectieve ziel werd aangetast. Hoe kon een icoon dat eeuwen had doorstaan ineens zo kwetsbaar blijken? Het verwoestende vuur raakte niet alleen de stenen, maar ook ons gedeelde verleden.
Kathedraalbouwers wisten dat zij het eindresultaat nooit zouden zien.
De bouw van de Notre-Dame begon in 1163, een tijd waarin projecten niet voor één generatie waren, maar voor vele. Kathedraalbouwers wisten dat zij het eindresultaat nooit zouden zien. Toch werkten zij, steenhouwers, kunstenaars en visionairs, samen aan iets dat hen overstijgt: een gemeenschap, een ideaal, geloof.
Vandaag leven we in een tijd van kortetermijndenken en eigenbelang. Politieke verdeeldheid, klimaatproblemen en sociale ongelijkheid vragen om een ander soort mentaliteit. Wat als we, zoals de middeleeuwse bouwers, werken aan iets groters dan wijzelf? Iets waar volgende generaties maar de vruchten van plukken?
De wederopbouw van de Notre-Dame toont wat mogelijk is als we samenwerken. Mensen van over de hele wereld hebben bijgedragen, zowel met expertise als met solidariteit. Het is een symbool van hoop, het herinnert ons eraan dat grote dingen alleen samen tot stand komen.
Kathedraaldenkers zijn nu meer dan ooit nodig. Mensen die voorbij dagelijkse strijdpunten kijken en samen bouwen aan een duurzame, rechtvaardige en inclusieve toekomst. De les van de Notre-Dame is helder: zelfs na de zwaarste brand is wederopbouw mogelijk. Laten we samen aan een nieuwe kathedraal werken – niet van steen, maar van gemeenschapszin, hoop en visie.
Reageren? Mail naar koen.vlaeminck@otheo.be