Een lied van vrede op aarde
Poëtische beelden en symbolen kunnen de religieuze ervaring van advent en Kerstmis soms intenser en dieper vertolken dan theologisch proza. Zij spreken de hele mens aan. Dat doen ze vooral wanneer één beeld centraal ontwikkeld wordt. Daarom heb ik voor dit drieluik gedichten uitgezocht waarin één beeld of symbool de structuur van de tekst beheerst.
Het vredeslied van Anton van Duinkerken
In de eerste bijdrage stond het schip centraal in Een schip komt, zwaar geladen, toegeschreven aan Johannes Tauler. De tweede bijdrage draaide rond het licht, in Een kerstlied van Huub Oosterhuis. Deze bijdrage heeft Lied van de vrede op aarde van Anton van Duinkerken als thema.
Lied van de vrede op aarde
Men zoekt helaas de vrede niet,
waar God beloofde, dat men vindt:
bij ’t pas geboren Kind
en bij het hemels lied.
Is door het simpele gebaar
der moeder, die haar boorling beurt
de hele wereld niet gescheurd
in die van hier en die van daar?
Hier zijn de herders in de stal,
de wijzen met hun heldre ster,
elk, die van dicht en ver
het Kind aanbidden zal.
Daar is de koning op zijn troon,
de schriftgeleerden bij het boek,
de nijd, het ijdele gezoek,
de hoogmoed en de hoon.
Herodes troont in ieder mens
en maakt hem kindermoordenaar,
streeft eens zijn dwaze heerszucht naar
vervulling van haar wens.
In ieder echter waakt het kind
in ieder wacht het zwijgend lied.
Zoek dus de lieve vrede niet
waar gij de wroeging vindt.
Anton Van Duinkerken (1903-1968) was een Nederlandse dichter, essayist, hoogleraar, redenaar en literatuurhistoricus. In 1960 ontving hij de Constantijn Huygensprijs die wordt toegekend aan volledige oeuvres en zes jaar later de P.C. Hooft-prijs, een van de belangrijkste literatuurprijzen in het Nederlandse taalgebied. Zijn poëzie heeft een traditionele vorm, een soms vertellende, soms betogende, altijd inhoudelijk gedachtenrijke en soms zelfs overladen stijl, met daaronder een sterke, warme, soms wat melancholische gevoelstoon.
De treurige klacht bij het begin van dit gedicht heeft te maken met de verkeerde keuze om de vrede te vinden. Men laat zich gewoon niet leiden door het hemelse lied van de vrede op aarde, waarvan de titel spreekt. Waar moet men de vervulling van Gods belofte dan zoeken? In het vredeslied dat de geboorte van Jezus begeleidde. Het simpele gebaar van Maria die fier haar nieuwgeboren Kind toont, heeft een scheur aangebracht in de wereld van hier en die van daar.
Waar vrede gesticht werd, werd haat zichtbaar als een andere wereld.
Het lied van vrede liet ook een wereld van onrust, vijandigheid en haat zien. Die wereld is een wereld van gebondenheid aan tronen en na-ijver, van onbehagen en nijd van schriftgeleerden, van kindermoord en haat, hoogmoed en hoon. In de verscheurde wereld zit in elk mens de mogelijkheid om een Herodes te worden. Die is meer bekommerd om macht over mensen dan om hun welzijn. Die wil de wensvervulling die de geboorte van Jezus voor Maria was, vernietigen en vernielen door dwaze heerszucht.
Anton Van Duinkerken besluit dit gedicht met een uitzicht op het andere deel van de wereld dat door de boodschap van het vredeslied van Christus geboorte geraakt is.
Daar waakt de kinderlijke onschuld, daar wacht het zwijgend lied op een stem. Daar wordt het lied van de vrede niet door wroeging gehinderd.