Tongerse gemeenschappen groeien

Dekenaat Tongeren installeert in één maand tijd alle pastorale eenheden

Na Tessenderlo-Ham, eind januari, en Bilzen-Oost, afgelopen zondag, wordt dit weekend een derde federatie in het bisdom Hasselt liturgisch geïnstalleerd als pastorale eenheid. Het gaat om de federatie Tongeren-West, die voortaan pastorale eenheid Sint-Benedictus zal heten. Meer nog, de komende weken zullen ook de drie overige federaties in het dekenaat Tongeren omgedoopt worden tot pastorale eenheid. Daarmee is Tongeren het eerste dekenaat van het bisdom Hasselt waarin alle pastorale eenheden officieel van start gaan. „Toch wel een bijzonder moment”, zegt Rik Palmans, deken van Tongeren, opgetogen. „We werkten de voorbije twee jaar hard aan dat scenario. Enkel op die manier is er toekomst mogelijk.”
Het concept van de pastorale eenheden is intussen genoegzaam bekend. Ze zijn voortaan de nieuwe parochies in het kerkelijke landschap. De parochies, zoals we ze tot nog toe kenden, worden plaatselijke geloofskernen en voeren niet langer een autonoom pastoraal beleid. Dat gebeurt door het Team Pastorale Eenheid, waarin niet enkel benoemde pastores een plek hebben, maar ook enthousiaste en opgeleide leken. Vrijwilligers die daarvoor een uitdrukkelijk engagement aangaan. Zij vertegenwoordigen niet hun geloofskern, wel de volledige gemeenschap. Samen staan ze in voor drie grote domeinen in het pastoraat: liturgie en gebed, catechese en verkondiging en diaconie en solidariteit.
„We spreken ook niet meer over de federaties Tongeren-West, Tongeren-Noord, Tongeren-Centrum en Jekervallei, maar respectievelijk over de pastorale eenheden Sint-Benedictus, Sint-Jacobus, Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Marcus”, zegt deken Rik Palmans. „Het zijn namen van patroonheiligen die iets betekenen voor de streek. Zij worden in die volgorde ook geïnstalleerd in juni. Aanstaande zondag, 3 juni om 10 uur, zal [node:field_streamers:0] mgr. Hoogmartens dus de eerste Tongerse pastorale eenheid liturgisch installeren en het team aanstellen in Lauw, de zondagskerk van de pastorale eenheid Sint-Benedictus. Nadien volgen de vieringen in de andere zondagskerken, meer bepaald in Riksingen, in de basiliek en in de kerk in Nerem, de prioriteitskerk, omdat de zondagskerk in Vreren gesloten is wegens restauratie.”
Zoals het vaak gaat, stuit elke verandering op een natuurlijke weerstand. Volgens deken Palmans was dat in zijn dekenaat niet anders. „Wie ermee bezig is, ziet hoe zinvol de samenwerking is, anderen zijn onverschillig. Met minder praktiserende gelovigen en minder priesters kan niet alles meer gebeuren zoals twintig jaar geleden.”
„We maken van de geloofskernen beslist geen lege entiteiten”, vervolgt deken Palmans. „Zij blijven een belangrijke rol spelen in het nabij-zijn van mensen. Ik denk aan ziekenbezoek of bezoek aan nabestaanden van een overledene. Het zijn ook plaatsen van gebed. Om de paar weken zijn er nog weekendvieringen en ook doopsels, huwelijken of uitvaarten blijven er plaatsvinden. Bovendien moedigen we de gelovigen ter plekke aan om activiteiten te blijven organiseren. Er moet evenwel voldoende gemeenschap zijn. In Neerrepen bijvoorbeeld waren er slechts vier eerstecommunicanten voor twee parochies. Het was een mooie viering, maar met enkel de familie. Als parochiaal gebeuren betekent dat jammer genoeg niet veel meer. Vormsels vinden nu per pastorale eenheid plaats in één kerk. Je begrijpt dat er ook voor de eerste communie een grote drang is naar concentratie. Er is nog werk aan de winkel, maar intussen bouwen we voort aan het Rijk Gods. Eigenlijk zijn we zelf verbaasd over wat we verwezenlijkten op korte termijn. Ik ben blij dat het werkt, dankzij de goede wil en inzet van velen en met de hulp van het bisdom.”