Hoe uitzonderlijk is een zaligverklaring in België? Kort lijstje

De afgelopen 20 jaar werden in Vlaanderen welgeteld 4 mensen zalig of heilig verklaard. Veruit de bekendste is pater Damiaan, heilig verklaard in 2009. Voor nog eens 3 personen is een proces tot zaligverklaring lopende.    

#1 Pater Damiaan (1840-1889)

Als missionaris van de Heilige Harten trok Jozef De Veuster naar Hawaï. Daar werd hij in 1864 tot priester gewijd. Destijds werden de melaatsen van Hawaï in quarantaine geplaatst op het eiland Molokai. 800 tot 1000 melaatsen, allemaal aan hun lot overgelaten. Damiaan vond dat ze ten minste een priester konden gebruiken.

Hij maakte zich tot hun gelijken en sprak van wij, melaatsen. Zijn smeekbrieven naar Engeland, die ook hun weg vonden naar de pers, brachten embryonale ontwikkelingshulp op gang. In november 1884 werd bij hemzelf lepra vastgesteld. Zijn zelfgave fascineerde wereldwijd veel mensen.

In 1995 werd hij door paus Johannes Paulus II zalig verklaard tijdens een openluchtmis voor de basiliek van Koekelberg. En in 2009 volgde zijn heiligverklaring in Rome. Zijn feestdag valt op 10 mei, de verjaardag van zijn aankomst op Molokai.

Valentinus Paquay (1828-1905)

Jan Louis Paquay nam als minderbroeder de naam Valentinus aan, maar is beter bekend als het Heilig Paterke van Hasselt. Tijdens zijn leven maakte hij grote naam als biechtvader en stond hij bekend als altijd hulpvaardig. Zijn begrafenis bracht een ware mensenmassa op de been en zijn graf werd al gauw een bedevaartsoord.

In 1926 werd zijn lichaam overgebracht naar de grafkapel in de Minderbroedersstraat in Hasselt. Daar is ook een museum aan hem gewijd. Valentinus Paquay werd zalig verklaard in 2003.

Amandina van Schakkebroek (1872-1900)

Maria-Pauline Jeuris trad als lid van de Derde Orde in bij de zusters franciscanessen van Maria in Antwerpen. Deze jonge Franse congregatie was helemaal op missiewerk gericht. Amandina werd naar China gezonden.

In 1900 brak daar de Bokseropstand uit. Alle christenen kregen het bevel het land te verlaten. Ondanks aandringen van de kerkleiding besloten heel wat religieuzen te blijven. Zuster Amandine werd met 31 andere missionarissen onthoofd. De hoofden van enkele bisschoppen werden bij de stadspoorten tentoongesteld.

Op 1 oktober 2000 werd zuster Amandine samen met 120 lotgenoten heilig verklaard, wat in China toen veel wrevel veroorzaakte.

Edward Poppe (1890-1924)

Als jonge priester werd Edward Poppe benoemd tot onderpastoor van de arbeidersparochie Sint-Coleta in Gent. Hij herinnerde zich de woorden van zijn vader: Als ge priester wilt worden, moet ge er zijn voor de armen. Daarom legde hij zich toe op hun geloofsopvoeding en op vorming van catechisten.

Hij werd de bezieler van de Eucharistische Kruistocht, een beweging die zich niet beperkte tot kinderen maar ook vele groepen van volwassenen verzamelde. Kardinaal Mercier benoemde hem tot geestelijk directeur van de Belgische seminaristen en religieuzen in militaire dienst in Leopoldsburg. Priester Poppe had een wankele gezondheid. Hij stierf op 33-jarige leeftijd aan een hartcrisis.

Op 3 oktober 1999 werd priester Poppe door Johannes Paulus II op het Sint-Pietersplein in Rome zalig verklaard. Vandaag loopt het proces voor de heiligverklaring.

3 lopende processen tot zaligverklaring

#1 Kanunnik Triest (1760-1836)

Met een plechtigheid in 2001 in de Gentse Sint-Baafskathedraal werd de procedure tot zaligverklaring van kanunnik Petrus Jozef Triest aanhangig gemaakt. De erkenning van Triest als Dienaar Gods was een eerste stap in dat proces.

Tijdens het proces van zaligverklaring moeten de stoffelijke resten van de betrokkene herkend en geconserveerd worden. Daarom werd zijn lichaam in 2013 opgegraven en herbegraven (bij de Zusters van Liefde te Lovendegem). In 2015 werd de diocesane fase van het proces afgesloten. Generaal-overste René Stockman overhandigde het dossier in Rome aan de Congregatie van de heiligverklaringen.

#2 Pater Constant Lievens (1856-1893)    

Onmiddellijk na zijn noviciaat bij de jezuïeten in Drongen vertrekt de uit Moorslede afkomstige Constant Lievens naar India. Hij verdedigt er de uitgebuite kastelozen. Evangeliseren betekende voor hem: mensenrechten verdedigen en daarbij de onwetendheid, het fatalisme en de angst uit het leven van de mensen wegnemen. Hij trotseert tegenkanting en kritiek, ook binnen zijn eigen rangen.

Lievens wordt ervan beschuldigd de mensen op te zetten tegen de Britse kolonisator, maar vrijgesproken. Totaal uitgeput keert hij in 1892 naar België terug. Hij sterft in het klooster in Heverlee in 1893, op 37-jarige leeftijd. Na zijn dood groeit de Lievensmissie snel uit tot een vitale kerkgemeenschap. In 1993 wordt zijn stoffelijk overschot van België naar India overgebracht en bijgezet in de kathedraal van Ranchi.

In 2001 wordt het proces tot zaligverklaring geopend. In 2006 wordt in de Sint-Martinuskerk van Moorslede een devotieruimte ingewijd met de bijzetting van Lievens’ dopende en zegenende rechterhand.

#3 Moeder Martha (1891-1967)

Martha Vandenputte (Sint-Joost-ten-Node) sticht in 1927 de congregatie van de missionarissen van het Allerheiligste Kruis en Passie van de Heer Jezus Christus, ook gekend als de zusters passionisten. Ze bleef haar hele leven overste en wordt dan ook vooral herinnerd als Moeder Martha, een behulpzame, gastvrije en intelligente vrouw. Haar zusters vertrekken naar Congo waar verschillende missiehuizen ontstaan.

In 2011 startte het aartsbisdom de procedure voor haar zaligverklaring. In het kader daarvan werd haar lichaam opgegraven en herbegraven in de crypte van het nieuwe klooster naast de Heilig-Hartkerk in Tienen. De diocesane fase werd afgesloten in 2013 en het dossier overhandigd in Rome.

Lees ook het portret van de nieuwe Belgische zalige, witte pater Charles Deckers.