‘Wat is christen-zijn anders dan handelen zoals Christus?’

Jezus bracht ook niet zoveel tijd in de synagoge door, knipoogt priester Daniël Alliet. De bezieler van het gloednieuwe House of Compassion (HoC) in de Brusselse Begijnhofkerk staat al 34 jaar tot aan de knieën in de hoofdstedelijke solidariteit. Het is een valkuil behoeftigen alleen brood te bieden, waarschuwt hij. Jongbloed Evert Wouters neemt als kersvers coördinator de fakkel over: Wij willen een stem geven aan wie wordt uitgesloten.

De Brusselse Begijnhofkerk haalde het nieuws tijdens de maandenlange ‘bezetting’ door sans-papiers in 2008. De parochie heeft altijd een sterke sociale aura gehad. Toch heeft het wat voeten in de aarde gehad om de kerk te behouden voor wie er al decennialang thuis is: armen, mensen zonder papieren, eenzamen, moderne slaven. Toenmalig aartsbisschop André Léonard zag de barokke parel liever bestemd voor luisterrijke liturgie. En met het pensioen van pastoor Daniël Alliet in zicht liep de stad al warm voor een nieuw museum. Maar dat was buiten de sociaal bewogen priester gerekend die met gelijkgezinden een sterk project uitdacht dat van de kerk een blijvend forum voor noodlijdenden wil maken.

Jezus’ eerste preek

Alliet kwam 34 jaar geleden naar Brussel om te leven met kansarmen. Jezus’ eerste preek is altijd mijn leidraad geweest, zegt hij. Na een burn-out en een retraite in de woestijn besefte Hij het plots. Dit is wat God van Mij vraagt: ‘voor de armen Goed Nieuws zijn’. Zo heb ik steeds mijn priesterschap begrepen. Wat is christen-zijn anders dan trachten te handelen zoals Christus? De begijnhofparochie heeft altijd in die geest gefunctioneerd. Willen we dat verderzetten na mijn vertrek, dan moet het groter worden, prentte Alliet zijn medestanders in. En zo geschiedde: op 21 maart ziet House of Compassion het levenslicht. Onder het goedkeurend oog van kardinaal Jozef De Kesel.

Franciscus’ spoor

De oud-pastoor herinnert zich de gewetensvraag waarmee hij worstelde: Er zijn kerken te veel. Mocht ik wel vechten voor stenen? Maar een vriend zei me: ‘Het is niet omdat die kerk zo mooi is, dat de armen eruit moeten. Zij horen daar’. Dat overtuigde mij. De voorkeur voor de armen, die zo sterk het pontificaat van paus Franciscus tekent, moest ook hier gestalte krijgen. Compassion begrijpen wij niet in paternalistische zin als medelijden, maar als strijden voor gerechtigheid en mededogen.

Al wie nood heeft aan mededogen en al wie mededogen heeft, vindt hier een plek. We willen niet voor, maar met de armen strijden. Daniël Alliet

Valkuil

In het landschap van de armoedeorganisaties neemt House of Compassion een aparte plaats in. In Brussel wordt al op 93 plaatsen brood uitgedeeld. Onze opdracht ligt dus elders: de kreet van de arme horen en versterken, verduidelijkt Wouters. Wij kaarten thema’s aan en bevorderen met tentoonstellingen en evenementen het inzicht van de bezoekers. Daaruit kan dan actie ontstaan. We hopen dat wie hier buitengaat, gelooft dat er iets aan te doen is.

• Lees het integrale interview van Sylvie Walraevens met priester Daniël Alliet en House of Compassioncoördinator Evert Wouters in Tertio nr. 1048 van woensdag 11 maart 2020.
• Voor een gratis proefnummer van of een abonnement op Tertio.