Vasten is... onthechten om vrij te worden
In de reeks Vasten is... belichten we elke week een aspect van wat vasten inhoudt. Niet eten of minder gehecht zijn aan materiële zaken, is daar wel het opvallendste van.
De rooms-katholieke kerk schafte het verplichte vasten af in 1967. Alleen Aswoensdag en Goede Vrijdag zijn sindsdien nog officiële vastendagen. Toch blijft benedictijn Benoît Standaert er een fervente verdediger van.
Een cultuur die niet meer vast, wordt levensgevaarlijk. Wie gewoon is om altijd te nemen waar hij zin in heeft, verplettert de ander. Benoît Standaert
Oeroude traditie
Veertig dagen lang inzetten op onthechting en versobering, jezelf kleiner maken en de ander groter, dat is de bedoeling van het christelijke vasten. Langs de weg van inkeer vindt de gelovige de band met God terug en versterkt die. Vasten is een oeroude traditie die bijna alle culturen en godsdiensten kennen. Ook in niet-gelovige varianten duikt het op.
Het toffe van Dagen zonder vlees is dat het alle overtuigingen overstijgt. Alexia Leysen
Veel mensen zijn enthousiast over het initiatief van Alexia Leysen Dagen zonder vlees. Tijdens de periode van de veertigdagentijd nodigt ze onder meer bekende Vlamingen uit om minder vlees te eten en zo het milieu te sparen. Waarom ze haar initiatief vasthaakt aan de christelijke vastentijd? Hoewel ik er vanuit mijn opvoeding maar weinig mee vertrouwd ben, ken ik die traditie natuurlijk wel. En dat geldt voor de meeste mensen in Vlaanderen. Door deze periode uit te kiezen, is onze actie minder willekeurig.
Vasten schept verbondenheid
Niet minder dan 20.000 mensen registreerden zich voor Dagen zonder vlees. Onder de deelnemende groepen zijn ook veel parochies en catechesegroepjes terug te vinden. Alexia Leysen: Het toffe van de actie is dat ze zo open is. Of je het nu doet om een zekere soberheid terug te vinden, om het milieu te sparen of om af te vallen, iedereen kan meedoen. En is dat niet net het doel van vasten, namelijk dat het verbondenheid schept, over alle overtuigingen heen?
Onthechten voor meer vrijheid en vreugde
Hoewel vasten een universeel gegeven is, zijn er maar weinig mensen die zich wagen aan doorgedreven onthechting. Nochtans leidt volhouden tot vreugde en vrijheid. Door aan den lijve te voelen wat armoede en honger betekenen, groeit bovendien de verbondenheid met vluchtelingen en mensen in nood.
Vasten heeft iets bedreigends, zegt benedictijn Benoît Standaert. Het raakt aan ons gevoel voor zelfbehoud en we hebben schrik om onze verwendheid te doorbreken. Pas als we volhouden, ontdekken we dat vasten niet leidt tot droefheid, maar tot wijsheid, geestelijke vrijheid en blijheid.
Vastenpraktijk herinvoeren?
Standaert breekt dan ook een lans om de vastenpraktijk te herontdekken in het christendom. Hij nodigt iedereen uit om een etmaal lang niet te eten, niet alleen gelovigen of religieuzen. De christelijke traditie had altijd weet van die praktijk en het is dan ook de hoogste tijd om die schat weer op te delven, klinkt het.
Vasten getuigt van een immense eerbied. Het is een reddende daad voor de schepping. Benoît Standaert