Zanger Klaas Delrue: ‘Kinderloos blijven, is moeilijk rouwproces’

Een van de opvallendste liedjes op het nieuwe album Tijd is alles van Yevgueni is Adem, momenteel op nummer 6 in de Ultratop. Daarin zingt Klaas Delrue over de geboorte van een kind en het lange, hopeloze wachten dat eraan vooraf ging. Het is een autobiografisch lied over de geboorte van zijn dochter Zanna, die hem en zijn vrouw verloste uit 7 jaar onzekerheid, teleurstelling, boosheid en - bijna - aanvaarding.

Elke geboorte is een klein Kerstmis, schreven we in een blog over dit lied. We ontdekten er Bijbelse verwijzingen in, die Klaas aangenaam verrassen.

Was je je bewust van de mogelijke religieuze interpretatie van het lied?

Klaas Delrue • Nee, mijn vrouw en ik zijn niet gelovig, maar ik vind het mooi dat luisteraars er hun eigen verhaal in lezen. Voor mij gaat het vooral over de periode vóór de zwangerschap - hoe lastig dat was - en het grote contrast met wat daarna kwam.

Mijn hele leven ben ik ervan uitgegaan dat ik vader zou worden. Het was mijn zingeving. Als je dan beseft dat het niet lukt, is dat slikken. Eerst heb je nog hoop: het zal wat langer duren bij ons. Je ziet niet meteen een periode van 6-7 jaar opdoemen.

Op de duur lijk je verdwaald in een grote ruimte van verloren tijd.

Hoe kwam je bij het beeld van het slapende meisje op de boot? Het doet denken aan Jezus en de storm op het meer.

Klaas Delrue • Dat is een mooie! Dat verhaal ken ik nog wel, maar het heeft bij mij niet meegespeeld, of toch niet bewust. Misschien bij de regisseur? We kwamen op dat beeld tijdens een brainstorm. We waren al beland bij het beeld van het strand waar volwassenen in wegzakken, tot ze een voor een verlost worden. Het laatste meisje komt maar niet af. De achtergebleven man zit al tot aan de nek ingegraven. Het is niet duidelijk waarom.

Daarin zit weer een verwijzing naar onze situatie: er was geen duidelijke medische reden voor het uitblijven van de zwangerschap. Dat maakte het wachten ook zo lastig. Die waarom-vraag bleef maar knagen. Op de duur dacht mijn vrouw dat een hogere macht het ons niet gunde.

Meestal willen kunstenaars hun werk voor zich laten spreken. Bij ‘Adem’ deel je bewust je eigen verhaal. Waarom?

Klaas Delrue • We wisten op voorhand dat hier vragen over zouden komen, omdat het lied zo autobiografisch is. Dus hebben we ons daarvoor opengesteld. Ik hoop dat we er lotgenoten mee kunnen steunen, al besef ik tegelijk hoe moeilijk dat is. Vanaf het moment dat je zelf een kind hebt, ben je geen lotgenoot meer van de mensen bij wie je zo lang steun zocht. Integendeel misschien, ze voelen zich opnieuw achtergelaten.

Die hele periode was voor mij een identiteitscrisis. Mijn natuurlijk optimisme heeft een knauw gekregen. Ik zal nooit de vraag kunnen beantwoorden hoe ik er was uitgekomen, als Zanna niet was gekomen. Zou het ons gelukt zijn om tot aanvaarding te komen?

Meer begeleiding voor koppels in dit soort rouwproces is welkom. Misschien best ook buiten het ziekenhuis waar ze nog in behandeling zijn.

Geen kinderen kunnen krijgen, is een moeilijk rouwproces en het valt ook moeilijk in te schatten wanneer je daar best aan begint. Mijn vrouw was er absoluut niet klaar voor en daarom hebben we nog een laatste keer geprobeerd. Die laatste keer was de goede keer. Ik ben haar enorm dankbaar dat we die laatste kans nog gegrepen hebben.

Bekijk de clip Adem.