1 jaar ‘Katholieke Ket’ - wat Wim Corbeel heeft getroffen

Wim, je haalde het voorbije jaar 35 katholieke Ketten voor de microfoon. Wie of wat heeft je verrast?

Wim Corbeel • Moeilijke vraag, want eigenlijk heeft élke gesprekspartner me wel érgens verrast. Ik wilde mijn studiogasten namelijk niet enkel aan het woord laten over wat ze doen, maar over hun gelovige inspiratie.

En die inspiratie is voor iedereen anders. 

Welke inspiratie heeft je bijvoorbeeld erg getroffen?

Een opmerkelijk getuigenis was dat vanThomas Wouters. Samen met zijn vrouw doet hij aan cohousing met psychiatrische patiënten. Vanuit je geloof aanwezig zijn voor de concrete ander, zonder meer, daar draait het voor hen om.

Hoe selecteer je de gesprekspartners?

Ik ben begonnen met een beperkt lijstje van contacten die stammen uit 15 jaar werkervaring op het vicariaat Brussel.

Dat waren vaak ‘benoemde’ gelovigen, terwijl ik toch vooral gewone gelovigen wilde spreken.

Na een opname vraag ik aan iedereen of hij of zij mensen kent die ook aan bod zouden kunnen komen in mijn programma. Dat heeft al veel namen en boeiende verhalen opgeleverd.

Niet iedereen is wellicht bereid tot een interview over z’n geloof?

Nee, sommigen zien dat niet zitten en zeggen dat ook heel eerlijk. Er zijn ook mensen die een tijdje aarzelen en uiteindelijk toch toezeggen - altijd een fijn moment! Die mensen zijn achteraf vaak ook zelf blij dat ze een getuigenis hebben gegeven.

Wat heb je uit al die gesprekken geleerd over de Nederlandstalige geloofsgemeenschappen in Brussel?

Onder andere dat we niet altijd moeten focussen op het gemeenschappelijke, op de groep, maar ook aandacht moeten hebben voor de vele persoonlijke verhalen die getuigen van een sterke inspiratie.

Ze tonen aan hoe bewust, hoe overtuigd maar ook hoe zoekend mensen in hun geloof kunnen zijn.

Was een bepaalde interviewé belangrijk voor dat inzicht?

Ja, meteen al de allereerste persoon die ik interviewde: Johan Dobbelaere, deken van Brussel-West en betrokken bij heel wat verenigingen en organisaties. Zoals in elk gesprek dit jaar eindigde ik met een aantal dilemma’s. Eén daarvan was: individu of gemeenschap? Het bleef een seconde stil, maar toen zei Johan vol overtuiging: individu. We moeten de gemeenschap ook niet over-beklemtonen. We zijn ook nog iets anders dan gemeenschap, we zijn ook samen-geroepen. 

De Nederlandstalige geloofsgemeenschappen in Brussel vormen sowieso geen groeiende groep.

Nee, dat klopt, en het zal wel zo zijn dat het aantal Nederlandstaligen in Brussel nog verder zal afnemen, maar ik ga daar niet pessimistisch door worden. Ik ontmoet ook jonge mensen die zich willen inzetten: in een koor, met kinderen als misdienaar, enz. 

De plaats die gemeenschappen geven aan families, daar geloof ik sterk in, en die wil ik in het tweede seizoen meer aan bod laten komen. 

Ik vraag ook steeds uitdrukkelijk wat mijn studiogasten vreugde geeft in hun geloof, en kreeg daar tot dusver ook altijd een persoonlijk antwoord op.

Zijn er nog andere accenten die je na de zomer wil leggen?

Ik hoop ook meer in te spelen op de actualiteit. In het voorjaar, bijna een jaar na de aanslagen in Brussel, was luchthavenaalmoezenierMichel Gaillardte gast. Dat was indrukwekkend om horen, hoe die gebeurtenissen hem als priester hebben geraakt. En hoe er uit die ellende uiteindelijk ook mooie dingen zijn gegroeid.

Tot in september, Wim!

‘De Katholieke Ket’:

• nog tot eind juni elke vrijdagavond om 22u op Radio Spes: in Brussel en omgeving via 105.0 FM, wereldwijd via de website van Radio Spes. Op vrijdag 1 september 2017 start het nieuwe seizoen.
• alle afleveringen van het voorbije seizoen kan je herbeluisteren op Mixcloud. 
• wil je op voorhand weten wie er aan bod komt, schrijf je dan in op de wekelijkse nieuwsbrief. Dat kan met een mailtje naar dekatholiekeket@gmail.com.