22 eetbare bloemen voor de siertuin - complete gids met recepten

Disclaimer: Het gebruik van kruidengeneesmiddelen en recepten moet altijd vóór gebruik worden besproken met een gekwalificeerde zorgverlener. 

In deze complete eetbare-bloemengids:

• Wat betekent het dat we bloemen kunnen eten?
• Waarop moet je letten?
• Welke bloemen kan je eten? 
• Hoe gebruik je eetbare bloemen? Met recepten

Wat betekent het dat we bloemen kunnen eten?

Eetbare bloemen zijn een frivole en feestelijke decoratie voor anders wat saaie salades, drankjes, soepen en broodjes. Maar de betekenis van bloemen eten, reikt veel verder dan dat. 

Sommige bloemen hebben een aangetoonde geneeskrachtige werking, zoals de bijhorende kruiden. 

Ook alternatieve geneeswijzen maken soms gebruik van bloemen. De Bachbloesemtherapie gaat daar het verst in. Extreem verdunde infusies (thee) van bloemen vermengd met alcohol zouden helpen bij allerlei psychische klachten. Hoewel de fysische werking ervan niet aangetoond is, hebben ze minstens een sterk placebo-effect. Mogelijk werken ze vooral via bewustzijn van de eigen emoties en het geven van betekenis. 

Zin is een krachtig medicijn. 

In de literatuur wijst het eten van bloemen vaak op psychologische gebreken van een personage, zoals hedonisme, lust, agressie, roes of oppervlakkigheid. 

Sommige mensen ervaren het als schokkend dat ze mooie bloemen gewoon in hun mond mogen stoppen en vermorzelen. Net dat schokje kan ons wakker maken voor een diepere, spirituele betekenis. 

Dat wij het mooie van de natuur mogen opeten, is een manier om één te worden met die schoonheid. 

Niet alleen kunnen wij tijdens een wandeling opgaan in de natuur die ons omvat, wanneer wij bloemen eten, nemen wij de natuur in ons op. Zo worden wij opnieuw die natuur. Of beter, wij worden eraan herinnerd wat altijd al het geval was: dat er geen scheidingsmuur bestaat tussen ons en de natuur, maar dat wij natuur zijn. Tot in onze cellen.

Bloemen eten kan christenen ook doen denken aan de eucharistie. 

Het lichaam en bloed van Christus eten en drinken tijdens de mis, is een middel om één te worden met God. Of beter, om ons te herinneren aan wat altijd al het geval was: dat God in ons en in alle dingen de levende en scheppende grond is. 

Waarop moet je letten?

1. Niet alle bloemen zijn eetbaar! Van eetbare planten zijn bovendien vaak maar enkele onderdelen eetbaar. Van de tomatenplant moet je bijvoorbeeld niet de blaadjes eten, want die zijn echt giftig. Van sommige eetbare planten zijn de bloemen giftig, om ze te beschermen tegen aantasting door insecten. Of omgekeerd: de bloemen zijn eetbaar, maar de blaadjes niet. Wil je bloemen beginnen eten, dan moet je eerst zeker weten dat de bloem van een botanische soort in principe eetbaar is. Dat kan je bijvoorbeeld opzoeken via de wetenschappelijke naam van de plant op de website Plants For A Future (Engels). Vervolgens moet je zeker weten dat de bloem die je voor je hebt echt tot die botanische soort behoort. Dat heet determineren en kan je bijvoorbeeld doen met behulp van de site Flora van Nederland, via de ObsIdentify app of met een goede plantengids. Nog gemakkelijker natuurlijk, is om de plant te kopen en te planten in je tuin. 
2. Begin met alleen de gekleurde bloemblaadjes. Als een bloem eetbaar wordt genoemd, dan gaat het soms alleen over de bloemblaadjes, niet over de stamper en de meeldraden. Wil je op veilig spelen, verwijder dan stamper en meeldraden en eet alleen de bloemblaadjes. 
3. Bloemen kunnen allergische reacties uitlokken. Zelfs als bloemen eetbaar zijn, kunnen mensen die daar gevoelig voor zijn, zoals hooikoortspatiënten, er allergisch op reageren. 
4. Begin met enkele bloemen. Ga niet ineens grote hoeveelheden bloemen eten, maar introduceer ze langzaam in je dieet. Ontdek hoe je lichaam erop reageert. Sowieso eet je geen grote massa's bloemen. 
5. Weet waar je bloemen kan plukken. Doe dat nooit in natuurgebieden en ook niet op plaatsen waar er kans is op vervuiling door verkeer, onkruidverdelgers of honden. De beste plaats om eetbare bloemen te plukken, is in je eigen tuin waar je geen chemische middelen gebruikt. 
6. Planten uit tuincentra zijn niet eetbaar. Meer dan waarschijnlijk zijn ze behandeld met chemische middelen die niet voor consumptie geschikt zijn. Van vaste planten kan je de bloemen eventueel wel eten vanaf het tweede jaar. Nog beter is om planten te kopen bij een biologische kweker of om ze zelf op te kweken uit zaad. 
7. Eetbaar betekent niet altijd lekker. Alleen dat je er niet ziek van wordt, ook niet op lange termijn. Veel bloemen smaken minder spectaculair dan ze eruitzien: sla-achtig of grasachtig. Andere zijn net heel scherp of pikant. 
8. Pluk de hele bloemen dezelfde dag dat je ze zal eten. Was ze voorzichtig en leg ze aan de kant om te drogen. De bloemblaadjes maak je los net voor je ze gebruikt. Sommige bloemen verliezen bij het wassen wat van hun smaak of vorm. Als je daar niet vies van bent, dan kan je de bloemen ook niet wassen, maar gewoon buiten op een bord even laten rusten. Kleine beestjes hebben dan de kans om te vluchten. 

Welke bloemen kan je eten? 

Er zijn echt tientallen of wel honderden bloemen die je kan eten. Bekende en verrassende. Spectaculaire en banale. Eenjarige, tweejarige en meerjarige. Aromatische, pikante en grasachtige. Cultuurbloemen en spontane (on)kruiden. Bodembedekkers en bomen. Onze selectie is vooral bedoeld om je te inspireren met die diversiteit. De overbekende vlierbloesem (Sambucus nigra) en lindebloesem (Tilia) moeten we daarom niet extra vermelden. Als je de smaak te pakken hebt, opent zich een heerlijke wereld om te ontdekken. 

We beperken ons tot planten die zich gedragen als welopgevoede planten in de siertuin. Het bekende en mooie eetbare bloemetje van het komkommerkruid (Borago officinalis) hebben we bijvoorbeeld niet opgenomen omdat we vinden dat die plant eerder thuishoort in de moestuin. In de siertuin neemt deze eenjarige pioniersplant eerst veel plaats in om zich na de bloei plat te leggen bovenop zijn buren. Niet alleen heb je er dan opruimwerk aan, maar bovendien zit je met een leeg gat in de border. Nee, dat noemen we in de siertuin niet welopgevoed. ;-) 

#01 Oost-In­di­sche kers - Tropaeolum majus

Waarschijnlijk de meest bekende eetbare bloem die geel, rood of oranje kan zijn. Ook het egale of soms gemarmerde ronde blad is eetbaar. Beide smaken pikant, zoals wa­ter­kers en tuin­kers. 

-Van de Oost-In­di­sche kers bestaan klimmende (of rankende) en niet-rankende varianten. De klimmer kan verschillende meters lang worden. Leid hem de hoogte in of gebruik hem als bodembedekker op een zonnige plek. De groei komt traag op gang in de lente, maar dan gaat het explosief tot aan de eerste vorst. Hou er rekening mee dat de Oost-In­di­sche kers plaats nodig heeft en zijn plek zal domineren, vooral de rankende variant. Hoewel het een eenjarige plant is, zaait hij zich uitbundig uit. Soms is dat een voordeel, soms hinderlijk. 

Wanneer de zaden nog groen zijn, kan je er kappertjes van maken. Het recept vind je onderaan de pagina. 

#02 Witte klaverzuring - Oxalis acetosella

Bescheiden, inheems bodembedekkertje van maar enkele centimeters hoog. Hij gedijt goed op een vochtig plekje in de schaduw van struiken en bomen. In de lente is het blad opvallend helder geelgroen en verschijnen elegante witte bloemetjes die soms paars dooraderd zijn. Beide zijn eetbaar en smaken fris zurig. Grote hoeveelheden kan je er niet van plukken, maar wel een stijlvolle decoratie voor salades of soep.

#03 Groot kaasjeskruid - Malva sylvestris

Een forse, inheemse plant die van voedselrijke grond houdt en daar tot 180 cm hoog kan worden. Hij houdt van een zonnige plek en kan redelijk goed tegen droogte. De handvormige bladeren en de paarse of soms roze bloemen zijn eetbaar, zonder veel smaak. Met zijn lange bloeiperiode van juni tot oktober of zelfs november een aanwinst voor de eetbare siertuin. Met als enige (mogelijk) nadeel dat hij zich enthousiast uitzaait. 

#04 Goudsbloem - Calendula officinalis

Goudsbloem is een veelgebruikte, eenjarige borderplant met oranje bloemen. Er bestaat een gele variant. Ook bekend is de calendulazalf die ervan gemaakt wordt. De bloemblaadjes hebben een zachte kruidachtige smaak. Je kan er een salade mee opfleuren of ze als kleuraccent toevoegen aan rijst, omelet, soep of kruidenboter. Recept voor de kruidenboter vind je onderaan de pagina. 

#05 Bieslook - Allium schoenoprasum

Bieslook is in de eerste plaats bekend als keukenkruid. Maar wist je dat het een vaste plant is die elk jaar weer terugkeert en die bloeit met schattige lila pomponnetjes? 

Net als de sprieten zijn die bloemen eetbaar, hoewel ze bijna te mooi zijn om op te eten. Je kan ze ook een week als snijbloem in een vaas houden. Hoe dan ook kan je ze het beste samen met de bloemstengel verwijderen als ze uitgebloeid zijn en zaad beginnen vormen. Zaailingen van bieslook zijn dun en wortelen diep zodat ze lastig te wieden zijn. 

#06 Daslook - Allium ursinum

Inheemse allium voor een schaduwrijke, vochtige plek onder bomen of struiken. In onze natuur vind je soms grote velden daslook aan de voet van een beboste helling. Misschien ruik je hem voor je hem ziet. ;-) Uiteraard pluk je hem daar niet! Veel beter is om enkele plantjes te kopen of te krijgen van een kennis en aan te planten in je tuin. 

Daslook bloeit met bijzondere, witte bollen van gepunte bloemetjes. Ze geven een zachte looktoets aan je salades of kruidenboter zonder de hinderlijke lookbek achteraf. 

Plant daslook op een plek in je siertuin waar hij zich wat mag uitbreiden en een bodembedekkend veldje vormen, zoals in de natuur. Hou je niet van lookgeur? Plant hem dan ergens achteraan in je tuin of helemaal niet. 

#07 Daglelie - Hemerocallis soorten

Het zal misschien als een verrassing komen dat bloem en blad van deze populaire en wat bombastische sierplant eetbaar zijn. In Azië liggen de bloemen gewoon in de supermarkt bij de groenten. 

De smaak varieert tussen de verschillende soorten, maar meestal is die vrij neutraal, ijsbergsla-achtig. Sommige zijn wat zoeter, andere wat pittiger. De ongeopende bloemknoppen hebben meer smaak, zoals groene bonen of aubergine. Het is kiezen tussen smaak of visuele sensatie. De geopende bloemen kan je ook vullen met een mousse, puree of kaas. 

Plant daglelies op een zonnige, voedselrijke plek met voldoende vocht. 

#08 Echte heemst - Althaea officinalis

De inheemse echte heemst is familie van het kaasjeskruid. Een blikvanger in de siertuin met zijn 2 meter hoogte, zilvergroene fluwelen blad en vele bleekroze bloemen. Heemst verlangt veel zon, vocht en voedselrijke grond. 

Heel de plant wordt gebruikt voor consumptie: de wortel vooral medicinaal, het blad gekookt als spinazie of in de soep en de bloemen rauw op een salade. Ze hebben nauwelijks smaak. Het is dus vooral voor de sier. 

In het Engels heet de plant marshmallow. Ja inderdaad, het sponzige snoep. Oorspronkelijk werd dit gemaakt van het slijmerige sap van de heemstwortel, stijf geklopt en verwarmd met eiwit en suiker. 

#09 Gevlekt longkruid - Pulmonaria officinalis

Inheemse bodembedekker voor een schaduwrijke en wat vochtige plek. Zijn witgevlekte, behaarde blad en blauwe (soms roze) trompetvormige bloemetjes zijn heel decoratief. 

Omdat hij vroeg bloeit, van maart tot mei ongeveer, is hij zowel voor mensen als voor insecten een welkome bode van de lente. De bloemetjes zijn klein en zonder smaak, maar bieden een mooie kleurtoets aan die eerste wilde lentesalades of de groene Witte-Donderdagsoep

#10 Viooltje - Viola soorten 

Viooltjes zijn een populaire winterdecoratie in de anders kale siertuin. Het is een goed bewaard geheim dat de bloemen van de meeste soorten viooltjes gewoon eetbaar zijn. Natuurlijk eet je ze niet als ze rechtstreeks van het tuincentrum komen. Komen ze van een biologische kweker of laat je ze jaar na jaar spontaan in je tuin terugkeren, dan kan je er zonder gevaar van plukken. 

De geurende soorten, zoals het inheemse maarts viooltje (Viola odorata), hebben meer smaak. Daar wordt ook het violetje van gemaakt, een hard snoepje met de vorm en smaak van viooltjes. 

Ook de veel verkochte driekleurige viooltjes (Viola tricolor) en hoornviooltjes (Viola cornuta) hebben eetbare bloemen. Ontdek meer over het viooltje.

#11 Madeliefje - Bellis perennis

Laat je je gazon kruidenrijk worden, dan zijn madeliefjes vaak spontaan van de partij. Het enige wat je daarvoor moet doen, is je gazon wat minder bemesten. 

Ze bloeien weelderig van april tot september en je hebt er geen omkijken naar. Een ideale sierplant dus, met bovendien eetbare bloemen (en blaadjes)! Verwacht niet te veel van de smaak want die is er nauwelijks, misschien wat bitter of nootachtig. 

Wel een mooie verschijning in de soep, op een salade of in een drankje. De bloemknoppen kan je opleggen als kappertjes. Het recept vind je onderaan de pagina. 

Het madeliefje is ook een van de bloemen die naar Maria, de moeder van Jezus, verwijst.

#12 Paardenbloem - Taraxacum officinale

Sommige tuiniers besteden veel energie aan het bestrijden van de paardenbloem met zijn gevreesde penwortel van tientallen centimeters lang. Breekt die af, dan keert de paardenbloem gegarandeerd terug. Soms brengt hij zelfs zijn vriendjes mee. ;-)

Andere tuiniers maken van de nood een deugd en eten hem op. Van de paardenbloem kan je alles eten… behalve de bloemstengel. De jonge blaadjes geven een bittere toets aan salades. Thee van de wortel is geneeskrachtig. Van de bloemen kan je een heldergele grenadine maken: de zon in je glas! Ongeopende bloemknoppen kan je oogsten voor pittige kappertjes. Recepten onderaan de pagina. 

#13 Eendagsbloem, matrozensla - Tradescantia ohiensis

Bij ons is Tradescantia ohiensis te koop als sierplant, onder de Nederlandse naam eendagsbloem. Elke bloem leeft maar een dag, maar gelukkig komen er van mei tot en met augustus telkens weer nieuwe, diepblauwe of violetblauwe bloemen met opvallende gele meeldraden. 

Voor de Native Americans was deze Noord-Amerikaanse plant een belangrijke voedselbron met medicinale kwaliteiten. Alles aan deze plant kan je eten: de blaadjes als sla of spinazie, de bloemstengels als asperges en de bloemen als snoepje of garnituur. Als je niet wil dat de plant zich uitzaait, dan kan je het beste de uitgebloeide bloemen met stengel verwijderen. 

#14 Muskuskaasjeskruid - Malva moschata

Inheemse plant die bloeit van juli tot september met tere, lichtroze bloemetjes. Door zijn uitbundige bloei wordt hij vaak in siertuinen geplant of gezaaid, maar hij is ook eetbaar en een ecologische aanwinst voor wilde bijen, hommels, vlinders en vogels die de zaadjes eten. Een topplant dus! 

Hoor eens rond bij bevriende tuiniers of op Facebook of je geen zaadjes kan krijgen, want dat produceert hij met hopen. Muskuskaasjeskruid houdt van een rijke bodem, maar geef hem geen stikstofrijke (chemische) meststoffen omdat de bladeren dan te veel nitraten opstapelen die onze gezondheid kunnen schaden. 

#15 Prachtklokje - Campanula persicifolia

Ook het prachtklokje is een echte topper die drie kwaliteiten op een uitmuntende manier combineert.

1. In juni en juli is hij een lust voor het oog met lange stelen vol prachtige blauwpaarse klokjes. Er bestaat ook een witte variant. 
2. In zijn geheel eetbaar voor de mens: bloem, blad en wortel.
3. Inheems en dus een voedselbron voor onze lokale fauna.

Alle campanulasoorten zijn trouwens eetbaar, maar niet alle zijn inheems. 

De plant groeit min of meer als een tweejarige: het eerste jaar vormt hij alleen het lage bladrozet, het tweede jaar komt daaruit de lange bloemstengel. 

Prachtklokje houdt van arme grond. Je mag hem dus gerust overslaan wanneer je in de lente compost verdeelt over de border. Trouwens zie je hem dan al staan omdat de bladrozetten de hele winter groen blijven. Je kan er dus zelfs in de winter van eten! 

#16 Pinksterbloem - Cardamine pratensis

Net als het madeliefje is de pinksterbloem vaak een spontane gast in het gazon. Uit de lage, soms nauwelijks zichtbare, bladrozetten met gelobde bladeren, verschijnen van april tot juni tere stengels met trossen zachtroze bloemetjes. In mijn tuin vormen ze in april een golvende, roze zee. 

De bloemen geven een pittige twist aan salades, soepen, dressings, kruidenboter of een geitenkaasje. De smaak is peperig, als mosterd, zelfs wat zwavelig, vergelijkbaar met tuinkers en Oost-In­di­sche kers. 

Ontdek nog andere bloemen die verwijzen naar Pinksteren.

#17 Wilde cichorei - Cichorium intybus

In het wild herken je de wilde cichorei meteen aan de hemelsblauwe bloemen die wat lijken op een aster, maar dan zonder hartje. 

Niet alleen de mooie bloemen zijn eetbaar, ook de bladeren, al zijn die vrij bitter, zoals de paardenbloem. Om de smaak te verzachten, kan je de bladeren bleken. Dat wil zeggen dat je in de lente, bij de nieuwe groei, het licht wegneemt met een emmer of pot. De plant vormt dan bleke bladeren met een zachtere smaak, zoals witloof dat trouwens een afstammeling is van de wilde cichorei. 

De penwortel werd in de oorlog geoogst en geroosterd om te gebruiken als koffievervanger. Deze cichorei vind je nog altijd in de supermarkt, al worden voor de commerciële teelt doorgeselecteerde rassen gebruikt met een grotere wortelopbrengst. 

#18 Grasanjer en tuinanjer - Dianthus plumarius en Dianthus caryophyllus

Anjers kennen wij vooral als sierplanten met een zoete geur, soms met een vleugje kruidnagel. Van de bekende grasanjer en tuinanjer kan je de geurende bloemen eten! Verwerk ze bijvoorbeeld in likeur, siroop, azijn, desserts of versuiker ze zoals viooltjes. Het recept vind je onderaan de pagina.

Let op: niet van alle anjers kan je de bloemen eten en van de eetbare anjers is alleen de bloem eetbaar, niet het blad.

#19 Roos - Rosa

De roos heeft een lange culinaire traditie, denk maar aan rozenwater dat vooral in de Arabische, Griekse en Indiase keuken wordt gebruikt. De bekende Israëlische chef Ottolenghi heeft rozenwater bij ons op de kaart gezet waardoor het nu gewoon in de supermarkt te koop is. 

Alle rozenblaadjes kan je eten of gebruiken in bereidingen, maar vooral de geurende soorten hebben meerwaarde in de keuken. Door de zoete, soms wat weeïge smaak gaat het dan vooral over desserts, maar je kan er ook thee van zetten of ze gebruiken in hartige gerechten zoals Ottolenghi doet. Helemaal hip! Het witte gedeelte van de bloemblaadjes kan bitter zijn en verwijder je dus het beste. 

Eet zeker nooit rozen uit een boeket of rechtstreeks van het tuincentrum. Rozen zijn gevoelig voor plagen en worden meestal behandeld met chemische bestrijdingsmiddelen. 

Zoals het madeliefje, is ook de roos een bloem die verwijst naar Maria, de moeder van Jezus.

#20 Vlambloem - Phlox paniculata

Heb je geen zin om rozen te kweken vanwege hun plaaggevoeligheid, dan kan je ook uitwijken naar de vlambloem. Een bekende, geurende sierplant die ook in het Nederlands soms gewoon flox genoemd wordt, verwijzend naar de wetenschappelijke naam. 

Wel even opletten: alleen de bloemen van de meerjarige Phlox paniculata zijn eetbaar, niet die van de eenjarige kruipende vlambloem Phlox subulata. De eetbare, meerjarige Phlox is een hoge plant van 1 meter. De niet-eetbare, eenjarige is een bodembedekker van 5 tot 10 cm hoog. 

De wat pikante bloemen van de Phlox paniculata geven een florale toets aan een fruitsalade. Je kan ze ook eerst versuikeren om daarna gebak of desserts mee te versieren. Recept onderaan. 

#21 Vlijtig liesje - Impatiens walleriana

Wie had gedacht dat deze doodgewone eenjarige perkplant eetbare bloemen heeft! Vergewis je ervan dat je wel degelijk de Impatiens walleriana voor je hebt, want de meeste andere Impatiens soorten zijn niet eetbaar (hoewel ook niet per se heel giftig, hoor). 

Handig dat ze in zoveel verschillende kleuren te krijgen zijn! Je gebruikt ze dan ook vooral voor het visuele effect. De smaak is wat zoet radijsachtig. 

Hoewel de tuincentra er vol mee staan, kan je de bloemen van deze vlijtige liesjes niet eten omdat ze behandeld zijn. Je zal deze eenjarige dus zelf moeten zaaien als je de bloemen wil eten. 

#22 Ananassalie - Salvia elegans en andere soorten

Er bestaan honderden soorten salie. Sommige daarvan hebben heerlijke, aromatische eetbare bloemen. De lekkerste, wat mij betreft! Niet alle salvia's zijn eetbaar, dus moet je goed weten welke salie je voor je hebt. 

De knalrode bloemen van de ananassalie ruiken inderdaad naar ananas. De paarse van de Salvia microphylla hebben onderaan een zoet druppeltje nectar dat sterk smaakt naar salie, met een vleugje munt, citrus of cassis. Een verrukkelijk snoepje ter plaatse in de tuin of heerlijk in desserts, thee, cocktails en mocktails. 

Hoe gebruik je eetbare bloemen?

Eetbare bloemen toevoegen aan je dieet is helemaal niet moeilijk. Doe het stapsgewijs, niet te veel ineens. 

1. Pluk en eet ze terwijl je door je tuin wandelt of een tuinklusje doet. 
2. Pluk ze als decoratie voor salades, soepen, drankjes, desserts, een broodje, enzovoort.
3. Vries ze in in ijsblokjes voor een origineel drankje.
4. Van geurende bloemen kan je lekkere thee zetten. Heb je veel bloemen, laat ze dan drogen op een warme luchtige plaats zodat je ze langer kan bewaren. 
5. Maak er bloemenboter, bloemengrenadine, kappertjes, bloemenazijn, bloemenwater of versuikerde bloemen van. Met onderstaande recepten kan je naar hartelust experimenteren.
6. Op het internet vind je massa's andere recepten met bloemen. Google op de naam van de plant met 'bloemen' en 'recept'.

Recept voor bloemenboter

Bijvoorbeeld met de pittige Oost-Indische kers of pinksterbloem. Met daslook of bieslook voor een looktoets. Voor extra kleur kan je goudsbloemblaadjes toevoegen. 

1. Breng 125 g boter op kamertemperatuur. 
2. Pluk een kopje eetbare bloemen en eventueel nog andere kruiden zoals look-zonder-look, daslook, bieslook… Joepie, lekkere lookboter zonder lookbek achteraf. ;-) 
3. Laat de bloemen en kruiden even rusten op een bord zodat eventuele beestjes het hazenpad kiezen. De groene kruiden kan je wassen, drogen en versnipperen. De bloemen was je beter niet om alle smaak te bewaren.
4. Meng in een afsluitbaar potje de boter met de bloemen, de kruiden en desgewenst een snuif grof zeezout.
5. Laat hard worden in de koelkast. 

Recept voor versuikerde bloemen 

Bijvoorbeeld met geurende viooltjes of vlambloem. Dit is een geduldwerkje, hoor!

1. Pluk mooie, frisse bloemen. 
2. Klop een eiwit los (niet stijf).
3. Penseel de bloemen een voor een met het eiwit, rondom rond. Met een siliconen bakkwast gaat dat goed. 
4. Bestrooi de bloemen met tafelsuiker.
5. Laat drogen op bakpapier op een warme, luchtige plek.
6. Bewaar enkele weken in een afgesloten doos. 

Recept voor bloemengrenadine

Bijvoorbeeld met paardenbloemen of anjers. 

1. Pluk 2 handjes bloemen.
2. Knip de groene kontjes eraf, zodat je alleen de bloemblaadjes overhoudt. 
3. Breng 250 ml water aan de kook, met 250 g suiker, een schijfje biocitroen en de bloemblaadjes. 
4. Haal de pan van het vuur en laat snel afkoelen. Dat gaat prima met een koelelement uit de diepvries of in koud water in de gootsteen.
5. Laat het mengsel afgedekt een dag trekken in de koelkast.
6. Zeef in een brandschone fles die je koel bewaart. Hoe lang? Dat weet ik niet, in ons gezin is de fles binnen de kortste keren leeg. ;-)
7. Drink aangelengd met water, spuitwater of witte wijn. Tsjing tsjing! 

Recept voor kappertjes van bloemknoppen

Bijvoorbeeld met madeliefjes of ongeopende paardenbloemen die je laag bij het bladrozet vindt. Kan ook met de groene zaden van de Oost-Indische kers. 

1. Pluk een kopje bloemknoppen.
2. Wassen en laten uitlekken.
3. Maak een sterke pekel van 1 deel zout en drie delen water. 
4. Voeg de bloemknoppen toe en laat een dag of enkele dagen staan.
5. Afgieten, spoelen met water en laten uitlekken. 
6. Doe de kappertjes in een brandschoon potje dat net groot genoeg is. Eventueel kan je het potje spoelen met kokend water. 
7. Voeg desgewenst nog wat kruiden toe, zoals look, enkele peperkorrels, een kruidnagel, laurier, dragon, rozemarijn, mierikswortel... Wat je in huis hebt en lekker vindt. 
8. Vul aan met azijn tot de kappertjes net onder staan. 
9. Afsluiten en klaar! Meteen te eten of na enkele weken wanneer de smaak wat meer gerijpt is. Kappertjes van Oost-Indische kers zou ik meteen eten, want na een tijdje gaan ze zwavelig ruiken. Of stinken, vind ik zelf. 

Recept voor bloemenwater

Bijvoorbeeld met rozen, anjers of andere geurende bloemen. 

1. Pluk 2 handen bloemblaadjes van geurende bloemen. Dat zijn 2 of 3 rozen.
2. Goed spoelen. 
3. Doe ze in een pannetje met een halve liter water en zet het deksel op de pan.
4. Verwarm op een laag vuurtje. Tot tegen het kookpunt mag, maar laat niet doorkoken. De bloemblaadjes zullen hun kleur verliezen en het water kleuren. 
5. Giet door een trechter in een brandschone fles. Eventueel kan je de fles eerst spoelen met kokend water. 
6. Laat afkoelen en bewaar tot 2 weken in de koelkast. 
7. Gebruik met kleine beetjes omdat de smaak kan overheersen.

Recept voor bloemenazijn

Bijvoorbeeld met bieslookbloemen of geurende viooltjes.

1. Pluk 2 tot 4 handjes met bloemen.
2. Laat ze even buiten op een bord liggen zodat kleine insecten de benen kunnen nemen. Beter niet wassen om alle smaak te bewaren. 
3. Doe ze in een bokaal met een glazen of plastic deksel. Heb je alleen bokalen met metalen deksel, doe dan een stukje huishoudfolie tussen het deksel en de bokaal, omdat de azijn kan reageren met het metaal. 
4. Giet daarover een witte azijn tot de bloemen onder staan. Je kan goedkope natuurazijn kiezen, witte wijnazijn of een iets zoetere witte balsamico. De bloemen zullen hun kleur afgeven aan de azijn. Gebruik daarom liever geen donkere azijn. 
5. Laat 2 à 4 weken trekken terwijl je af en toe eens schudt.
6. Zeef de azijn in een brandschone fles. Je kan de fles bijvoorbeeld spoelen met kokend water. 
7. Bewaar tot 6 maanden op een donkere plaats. 

Meer weten

• Plants For A Future
• Flora van Nederland
• ObsIdentify app
• Edible flowers - University of Minnesota Extension (Engels)
• Edible Flowers - Garden Gate (Engels)
• What Does It Mean to Eat a Flower? - TASTE (Engels)
• Beautiful and Edible Flowers for the No Dig Gardener - Permaculture (Engels)

 Ontdek meer over tuinieren