Onze eindejaarsvraagjes (7): Leen Decin

In de laatste dagen van 2016 legden we 8 vragen voor aan mensen die het voorbije jaar op Kerknet in de kijker liepen.

Piet De Loof

Leen Decin (42) is hoogleraar Sterrenkunde aan de KU Leuven. Een jaar geleden gaf ze aan Kerknet een openhartig interview over haar geloof. Dit jaar werkte ze onder meer mee aan Wereldbeeld, het online platform op Canvas dat aan de reeks Wanderlust was gekoppeld.

Wat heb je het voorbije jaar geleerd?

De terroristische aanslagen in 2016 kleurden het voorbije jaar vaak zwart. Maar telkens weer bleek hoe veerkrachtig mensen zijn.

We lijken maar een kleine mens in dit immens grote universum, maar het is ieder van ons die het verschil maakt.

Elke stap, hoe klein ook, is er één. De veerkracht van ieder mens en de verbondenheid tussen mensen creëren een onzichtbaar web dat mee de wereld draagt.

Voor wie heb je (nog) meer respect gekregen?

Voor de vluchtelingen. Niet alleen voor de Syrische vluchtelingen, maar voor alle vluchtelingen wereldwijd – zeker zij in de vergeten vluchtelingenkampen die soms al tientallen jaren bestaan zoals in Ethiopië, Tanzania, Libanon ... Geen (t)huis, geen geborgenheid. Hun verhaal is schrijnend, hun moed letterlijk `grensoverschrijdend’.

Welke daad van barmhartigheid heeft je geraakt?

De (wereld)pers heeft gelukkig ook weleens aandacht voor (de soms grootse) daden van barmhartigheid. De leerkrachten, studenten, winkeliers, werkmannen, … van de Syria Civil Defence – alias de Witte Helmen – verdienen een Nobelprijs voor hun belangeloze inzet om hun naasten te redden in een bijna uitzichtloze situatie. In politieke tijden van extreem egoïsme vormt hun altruïsme een contrasterend gebaar dat de hoop voedt.

Ik word tevens vaak geraakt door kleine, vaak ongeziene, diepmenselijke daden van barmhartigheid.

Als de vraag ‘Hoe is het?’ meer is dan een `standaard’-groet, maar een echte vraag kan en mag zijn; waarbij een mens niet alleen hoort maar ook effectief luistert.

Aan welk(e) gesprek(ken) heb je goede herinneringen?

Aan verschillende gesprekken die plaatsvonden ter voorbereiding van en tijdens een workshop in Rome ter ere van Mgr. Georges Lemaître getiteld The Nature Of Our Biophilic Universe. Samen met een vijftigtal internationale collega’s zijn we in dialoog gegaan over de raakvlakken en spanningsvelden tussen (astro)fysica, filosofie en theologie. De wetenschappers bevolkten niet alleen verschillende takken binnen de exacte wetenschappen, maar hadden ook verscheidene achtergronden qua geloofsvisie, levensbeschouwing, etc.

De open communicatie tijdens dat event was uniek en heel verrijkend.

Waarmee heb je het voorbije jaar hard gelachen?

Ik heb een zwak voor mooie foto’s waar dat ene detail het verschil maakt en een glimlach op de lippen tovert. De kracht van de ‘stilstaande dynamiek’. De beeldreportages elk weekend in De Standaard zijn soms wondermooi. Niet excellent qua beeldcompositie, maar zo voor zich sprekend is bijvoorbeeld de foto van Angela Merkel, de machtigste vrouw ter wereld, die tijdens de Europese top doodleuk een frietje eet aan een Brussels frietkraam waarbij haar lijfwachten duidelijk niet goed weten wat doen.

Heerlijk menselijk.

Is er een boek, film, voorstelling etc die je het voorbije jaar bijzonder heeft aangesproken?

Dankzij een interdisciplinair project werd ik uitgenodigd door Anne Teresa de Keersmaeker om haar voorstelling Work/Traveil/Arbeit in Tate Modern in Londen bij te wonen. Het is een uniek concept waarbij de dansvoorstelling in een tentoonstellingsruimte, de mooie Turbine Hall, plaatsvond. En niet op één moment, maar gedurende een heel weekend, waarbij je als toeschouwer deel uitmaakt van het geheel door letterlijk te plaats te nemen, op de grond, tussen de dansers. De idee om dans naar het museum te brengen, (belevings)tijd en ruimte anders te concipiëren is ontzettend vernieuwend.

Wat stemt je hoopvol in onze maatschappij?

We weten steeds meer, en ik hoop dat we de kennis steeds beter kunnen toepassen om duurzame technologieën te ontwikkelen. Duurzame ontwikkelingen die niet alleen van toepassing zijn op onze Westerse wereld, maar tevens een oog hebben op de impact ervan in ontwikkelingslanden.

Waaraan wil je in 2017 meer tijd besteden?

Lezen en leren.

Ik heb een stapel boeken liggen die allen streven om als eerste gelezen te worden. Ik ben ontzettend nieuwsgierig en wil graag van alles bij leren, over veel domeinen heen.

Lees meer

Eigen kijk